Jak zmienić regulamin i poinformować o tym konsumentów

Firma musi poinformować wyraźnie o zmianie cennika. Wszyscy klienci powinni mieć świadomość tych zmian tak, by mogli swobodnie podjąć decyzję, czy dalej chcą z oferty korzystać czy wolą odstąpić od umowy. Odmienne działanie narusza przepisy i może stanowić o pogwałceniu zbiorowych interesów konsumentów.

Publikacja: 26.08.2015 02:00

Jak zmienić regulamin i poinformować o tym konsumentów

Foto: 123RF

Z takim zarzutem spotkała się jedna z firm działających na rynku klubów fitness. Wprowadziła ona zmiany w cenniku, podnosząc opłaty za członkostwo. Informacje o tym pojawiły się w formie ogłoszeń wywieszonych w recepcjach i szatniach klubów. Tymczasem, zgodnie z przepisami, nowe wzorce regulaminu powinny być doręczone każdemu klientowi. W związku z tym wywodzenie przez firmę skutków prawnych z wzorców umowy wprowadzających podwyżkę opłat abonamentowych, które nie zostały konsumentom doręczone w czasie trwania stosunku umownego, może stanowić nieuczciwą praktykę rynkową oraz godzić w zbiorowe interesy konsumentów.

Decyduje kodeks

Kwestie stosowania regulaminów, wzorców umów albo ich ogólnych warunków są uregulowane w kodeksie cywilnym. Stosownie do art. 384 § 1 k.c. ustalony przez jedną ze stron wzorzec umowny, w szczególności ogólne warunki umów, wzór umowy, regulamin, wiąże drugą stronę, jeżeli został jej doręczony przed zawarciem umowy. Przepis § 2 tego artykułu wskazuje, że w razie gdy posługiwanie się wzorcem jest w stosunkach danego rodzaju zwyczajowo przyjęte, wiąże on także wtedy, gdy druga strona mogła się z łatwością dowiedzieć o jego treści. Nie dotyczy to jednak umów zawieranych z udziałem konsumentów, z wyjątkiem umów powszechnie zawieranych w drobnych bieżących sprawach życia codziennego. W ocenie Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów umowa o członkostwo w klubie zawierana między konsumentem a przedsiębiorcą nie jest umową zawieraną w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, w związku z tym umowy tej nie dotyczy wyjątek przewidziany w tym paragrafie.

Gdy umowa trwa

Oczywiście może się zdarzyć, że przedsiębiorca wręczy konsumentowi regulamin (wzorzec), na jego podstawie dojdzie do zawarcia umowy, ale po jakimś czasie firma będzie zmuszona wprowadzić do niego zmiany. W szczególności może to dotyczyć kwestii finansowych. I nie ma w tym nic nagannego. Firma ma do tego prawo, szczególnie gdy jest to uzasadnione rosnącymi po jej stronie kosztami. Jeżeli jednak umowa została zawarta na podstawie regulaminu (wzorca), to wprowadzenie jakichkolwiek zmian wymaga zachowania odpowiednich procedur.

Przepis art. 3841 stanowi, że wzorzec wydany w czasie trwania stosunku umownego o charakterze ciągłym (np. takiego jak umowa korzystania z siłowni lub klubu fitness) wiąże drugą stronę, jeżeli zostały zachowane wymagania określone w art. 384, a strona nie wypowiedziała umowy w najbliższym terminie wypowiedzenia. W związku z tym jakakolwiek zmiana wysokości opłaty powinna być, stosownie do przytoczonych powyżej przepisów i przy założeniu, że nie mamy do czynienia z umową zawieraną w drobnych bieżących sprawach życia codziennego, dokonana poprzez doręczenie konsumentowi wzorca umownego określającego nową wysokość tej opłaty. Konsument po otrzymaniu takiego wzorca, w przypadku braku zgody na zmianę wprowadzaną przez przedsiębiorcę, ma prawo wypowiedzieć zawartą umowę.

Na marginesie warto także zaznaczyć, że art. 3853 wskazuje, że w razie wątpliwości uważa się, że niedozwolonymi postanowieniami umownymi, jeżeli nie zostały uzgodnione indywidualnie z konsumentem, są te, które w szczególności przewidują postanowienia, z którymi konsument nie miał możliwości zapoznać się przed zawarciem umowy (pkt 4), oraz przewidują uprawnienie kontrahenta do określenia lub podwyższenia ceny lub wynagrodzenia po zawarciu umowy bez przyznania konsumentowi prawa odstąpienia od umowy (pkt 20).

Dobre obyczaje

Opisane działanie przedsiębiorcy można zaklasyfikować jako stosowanie nieuczciwej praktyki rynkowej określonej w art. 4 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu takim praktykom (DzU z 2007 r., nr 171, poz. 1206 ze zm.). W myśl tego przepisu praktyka rynkowa stosowana przez przedsiębiorców wobec konsumentów jest nieuczciwa, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami i w istotny sposób zniekształca lub może zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta przed zawarciem umowy dotyczącej produktu, w trakcie jej zawierania lub po jej zawarciu. W opinii urzędu antymonopolowego brak doręczenia konsumentom wzorca umowy oznacza nieprzekazanie im informacji w sposób prawidłowy i zgodny z przepisami prawa. Wywodzenie skutków prawnych z niedoręczonego wzorca umowy jest zatem sprzeczne z dobrymi obyczajami, takimi jak uczciwość, rzetelność czy działanie z uwzględnieniem interesów klientów. Takie zachowanie firmy może w istotny sposób zniekształcić zachowanie rynkowe przeciętnego konsumenta, gdyż ten na skutek niedoinformowania nie posiada wystarczającej wiedzy do podjęcia świadomej decyzji dotyczącej umowy.

Dobrowolne zobowiązanie

W opisywanym przypadku właściciele klubu zgodzili się z zarzutami UOKiK i dobrowolnie zaproponowali, że wprowadzą odpowiednie zmiany, w tym takie, które miały wynagrodzić straty poniesione przez klientów, którzy zostali obciążeni wyższymi opłatami. Ponieważ urząd uznał zobowiązanie za wystarczające do przywrócenia stanu zgodnego z prawem, wydał tzw. decyzję zobowiązującą w trybie art. 28 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (decyzja UOKiK nr RWA 8/2015).

Od praktyki do zbiorowych interesów

Jeżeli przedsiębiorca narusza dobre obyczaje, stosując np. nieuczciwą praktykę rynkową, może spotkać się z zarzutem naruszenia zbiorowych interesów konsumentów. Będzie tak wówczas, gdy jego niezgodne z prawem zachowanie może negatywnie wpływać na sytuację lub zachowanie obecnych lub potencjalnych klientów.

Zgodnie bowiem z art. 24 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentów (DzU z 2015 r., poz. 184) przez praktykę naruszającą zbiorowe interesy konsumentów rozumie się godzące w nie bezprawne działanie przedsiębiorcy, w szczególności:

- stosowanie postanowień wzorców umów, które zostały wpisane do rejestru postanowień wzorców umowy uznanych za niedozwolone,

- naruszanie obowiązku udzielania konsumentom rzetelnej, prawdziwej i pełnej informacji,

- nieuczciwe praktyki rynkowe lub czyny nieuczciwej konkurencji.

Szansa na ominięcie kary finansowej

Ustawa o ochronie konkurencji i konsumentów przewiduje instytucję decyzji zobowiązującej. Może być ona zastosowana m.in. wówczas, gdy przedsiębiorca, który naruszy art. 24 ustawy, w momencie wszczęcia przeciwko niemu postępowania sam przygotuje program naprawczy i zgłosi go Urzędowi Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Kwestię tę reguluje art. 28, zgodnie z którym, jeżeli w toku postępowania w sprawie praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów zostanie uprawdopodobnione – na podstawie okoliczności sprawy lub informacji będących podstawą wszczęcia postępowania – że został naruszony zakaz, o którym mowa w art. 24, a przedsiębiorca, któremu jest zarzucane naruszenie tego zakazu, zobowiąże się do podjęcia lub zaniechania określonych działań zmierzających do zakończenia naruszenia lub usunięcia jego skutków, prezes urzędu może, w drodze decyzji, zobowiązać przedsiębiorcę do wykonania tych zobowiązań.

Warto podkreślić, że UOKiK może, ale nie musi, wydać decyzję w tym trybie. Może bowiem uznać, że naruszenie było na tyle poważne, że należy prowadzić postępowanie i nie tylko uprawdopodobnić, ale też udowodnić, że firma naruszyła prawo.

Jednak jeżeli urząd antymonopolowy zgodzi się wydać decyzję w tym trybie, to w takim przypadku nie nakłada kary finansowej. Nie stosuje się bowiem art. 106 ust. 1 pkt 4 ustawy.

Z takim zarzutem spotkała się jedna z firm działających na rynku klubów fitness. Wprowadziła ona zmiany w cenniku, podnosząc opłaty za członkostwo. Informacje o tym pojawiły się w formie ogłoszeń wywieszonych w recepcjach i szatniach klubów. Tymczasem, zgodnie z przepisami, nowe wzorce regulaminu powinny być doręczone każdemu klientowi. W związku z tym wywodzenie przez firmę skutków prawnych z wzorców umowy wprowadzających podwyżkę opłat abonamentowych, które nie zostały konsumentom doręczone w czasie trwania stosunku umownego, może stanowić nieuczciwą praktykę rynkową oraz godzić w zbiorowe interesy konsumentów.

Pozostało 91% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
ZUS
ZUS przekazał ważne informacje na temat rozliczenia składki zdrowotnej
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Prawo karne
NIK zawiadamia prokuraturę o próbie usunięcia przemocą Mariana Banasia
Aplikacje i egzaminy
Znów mniej chętnych na prawnicze egzaminy zawodowe
Prawnicy
Prokurator Ewa Wrzosek: Nie popełniłam żadnego przestępstwa
Prawnicy
Rzecznik dyscyplinarny adwokatów przegrał w sprawie zgubionego pendrive'a