Tak wynika z interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 31 maja 2017 r. (0114-KDIP2-2.4010.8.2017.2.SO).
Z wnioskiem o wydanie interpretacji wystąpiły dwie spółki powiązane (wnioskodawcy), które nabywają od podmiotów zewnętrznych (dostawcy) towary i usługi niezbędne dla właściwego prowadzenia działalności gospodarczej (świadczenia). Dostawcy nie są podmiotami powiązanymi z wnioskodawcami w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o CIT.
Co do zasady wnioskodawcy nabywają świadczenia na podstawie umów zawieranych odrębnie z dostawcami i wtedy umowa z danym dostawcą jest podpisywana odpowiednio bezpośrednio między jednym z wnioskodawców a jego dostawcą. Zdarza się jednak, że zakres i przedmiot świadczeń dostarczanych przez danego dostawcę dla obu wnioskodawców może być podobny lub wręcz tożsamy. W sytuacji nabywania przez wnioskodawców podobnych lub tożsamych co do rodzaju świadczeń, w celu minimalizacji obciążeń administracyjnych i uproszczenia procedur zawierania umów z dostawcą, wnioskodawcy mogą w wybranych przypadkach zawrzeć z dostawcą jedną umowę. W takich sytuacjach wnioskodawcy ustalają odrębnie z dostawcą zakres danego świadczenia i warunki wynagrodzenia, tak aby dostarczone świadczenie odpowiadało potrzebom biznesowym odpowiednio każdej ze spółek oraz aby każdy z wnioskodawców ponosił koszty odpowiadające nabywanemu przez niego zakresowi świadczeń. W opisanym stanie faktycznym świadczenia mogą obejmować usługi informatyczne obejmujące wdrażanie, utrzymanie i rozwój oprogramowania wykorzystywanego w bieżącej działalności gospodarczej, usługi reklamowe, ubezpieczenia pojazdów oraz organizację konkursów, gdzie nagrodami są wyjazdy dla pracowników i osób współpracujących z wnioskodawcami. Faktury z tytułu nabywanych świadczeń są wystawiane przez dostawcę osobno na rzecz każdej ze spółek, które wystąpiły o wydanie interpretacji.
Zdaniem wnioskodawców, w opisanej sytuacji zawieranie przez nich umów trójstronnych z dostawcami nie powoduje obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych uregulowanego w art. 9a ustawy o CIT. W wyniku zawarcia przez nich umowy trójstronnej z danym dostawcą dochodzi bowiem do zawarcia dwóch odrębnych transakcji, tj. transakcji pomiędzy jednym z wnioskodawców a dostawcą oraz odrębnej transakcji pomiędzy drugim wnioskodawcą a dostawcą. Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że w analizowanym stanie faktycznym nie dochodzi do powstania „innego zdarzenia", które mogłoby podlegać obowiązkowi dokumentacyjnemu, dochodzi natomiast do zawarcia transakcji odpowiednio pomiędzy każdą ze spółek a dostawcą. W danym stanie faktycznym nie zaistniał zatem warunek zawarcia transakcji pomiędzy podmiotami powiązanymi, którego spełnienie jest niezbędne, aby mówić o konieczności sporządzenia dokumentacji cen transferowych. Dostawcy będący stronami transakcji nie są bowiem powiązani z wnioskodawcami w rozumieniu art. 11 ust. 1 i 4 ustawy o CIT. Wnioskodawcy podkreślali, że fakt zawarcia umowy trójstronnej nie oznacza zawarcia transakcji pomiędzy nimi, ponieważ każdorazowo ustalane są warunki dostawy danego świadczenia, jego przedmiot i zakres, termin i forma płatności, a także wysokość wynagrodzenia z tytułu świadczenia należnego dostawcy. Spółki wnioskujące o wydanie interpretacji wskazały również, że zawarcie umowy trójstronnej nie nosi znamion umowy spółki niebędącej osobą prawną ani umowy wspólnego przedsięwzięcia.
Organ uznał to stanowisko za prawidłowe.
