- właścicieli – kierowników (do tej kategorii zaliczane są osoby zatrudnione na podstawie kontraktów menedżerskich oraz właściciele, tj. np. udziałowcy, akcjonariusze firmy, którzy angażują się w jakikolwiek sposób w zarządzanie przedsiębiorstwem, a nie tylko pobierają dywidendy z zysku),
– partnerów prowadzą- cych regularną działalność w przedsiębiorstwie i czerpiących z niego korzyści finansowe. Do tej kategorii należy włączyć osoby, które, prowadząc zarejestrowaną działalność gospodarczą, świadczą pracę na rzecz określonego podmiotu, obowiązki te są jednak wykonywane na podstawie umowy zlecenia, gdzie pracownik (przedsiębiorstwo przez niego zarejestrowane) jest zleceniobiorcą, natomiast pracodawca jest zleceniodawcą. W grupie tej mieszczą się również partnerzy spółki partnerskiej.
Stąd firma, w której pracuje jej właściciel oraz osiem osób na pełny etat na umowę o pracę i dodatkowo dwie osoby stale z nią współpracują wykonując określone zadania w ramach własnej działalności gospodarczej, nie będzie mogła być uznana za mikroprzedsiębiorstwo (liczba personelu przekracza 9 osób).
Podobnie, gdy w firmie zatrudnionych było 270 osób, a właściciel zachęcił lub wymusił na 30 z nich przejście na tzw. samozatrudnienie, jednak osoby te nadal wykonują stałe prace na rzecz swojego (formalnie) byłego pracodawcy na podstawie umów zleceń, nie będzie to średniej wielkości przedsiębiorstwo (liczba personelu przekracza 250 osób). Z punktu widzenia Komisji Europejskiej ogólny potencjał firmy, jej możliwości działania, rzeczywista pozycja na rynku, na którą składają się m.in. zaangażowane przez nią zasoby ludzkie, wskazują na to, że w rzeczywistości pozostaje dużym podmiotem.
Elastyczna definicja
Trzeba zatem mieć na uwadze, że pojęcie „pracownika" na potrzeby ubiegania się o unijne wsparcie nie ogranicza się jedynie do osób zatrudnionych na podstawie umowy o pracę. Przyjęcie takiego założenia mogłoby prowadzić do prób obejścia definicji MSP w celu skorzystania z preferencji dostępnych dla przedsiębiorców należących do tego sektora.
Zgodnie opinią Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów za członków personelu przedsiębiorstwa należących do kategorii osób pracujących dla przedsiębiorstwa, podlegających mu i uważanych za pracowników na mocy prawa krajowego, o których mowa w art. 5 lit. b Załącznika I do Rozporządzenia Komisji Europejskiej nr 651/2014 z 17 czerwca 2014 r. uznającego niektóre rodzaje pomocy za zgodne z rynkiem wewnętrznym w zastosowaniu art. 107 i 108 traktatu, należy uznać także osoby zatrudnione na podstawie umów cywilnoprawnych (np. umowa zlecenia, umowa o dzieło, umowa o świadczenie usług).
