Tak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku IV CSK 194/16 z 17 stycznia 2017 r.
Powódki miały stwierdzone sądowo wierzytelności. Pomiędzy ich dłużnikiem a pozwaną doszło do rozwodu. W wyniku podziału majątku pozwana uzyskała nieruchomość i udział w innej nieruchomości, dłużnik – udziały w spółce oraz płatną ratami dopłatę od pozwanej. Pozwana przekazała część kwoty bezpośrednio dłużnikowi. Ostatnia rata została wpłacona na konto komornika, ale ostatecznie przypadła w całości, egzekwującej alimenty pozwanej.
Czytaj także: Jakie są przesłanki skargi pauliańskiej
Sąd apelacyjny uznał podział majątku wspólnego za ekwiwalentny. Charakter podziału nie stał na przeszkodzie stwierdzeniu, że dokonany został z pokrzywdzeniem powódek, a pozwana uzyskała korzyść majątkową odpowiadającą przesłankom akcji pauliańskiej. Zaskarżony podział majątku i zwiększenie niewypłacalności dłużnika łączyły nierozerwalny związek. Mógł zostać zakwestionowany, gdyby ekwiwalent świadczenia dłużnika pozostał w jego majątku, albo przeznaczono go na zaspokojenie wierzycieli. Powódki nie miały możliwości uzyskania zaspokojenia z tego ekwiwalentu. Zostały pokrzywdzone zaskarżoną czynnością. Stopień pogorszenia się możliwości zaspokojenia wierzyciela nie wpływał na zakres uwzględnienia powództwa opartego na skardze pauliańskiej. Dokonanie przed wyrokiem sądu II instancji wpłat pozwanej na rzecz powódek uzasadniało obniżenie wysokości wierzytelności objętych ochroną.
Ze skargą kasacyjną zwróciła się pozwana. Sąd Najwyższy uznał, że przedmiotem akcji pauliańskiej mogą być czynności procesowe dłużnika, które wywierają skutki zgodnie z wolą uczestników. Przedmiotem skargi był zgodny wniosek o podział. Dokonanie czynności w zakończonym postępowaniu nie stało na przeszkodzie uznaniu czynności za bezskuteczną w stosunku do wierzyciela, jeżeli zachodziły przesłanki skargi pauliańskiej. Nie ograniczało to prawa do zgodnego podziału majątku. Negatywne konsekwencje wiązały się tylko z naruszeniem praw osób trzecich. Sprowadzały się do potencjalnej egzekucji z wyprowadzonego składnika majątkowego przy założeniu, jakby nadal pozostawał w majątku.