Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę. Obecnie nie ma przepisów szczegółowo regulujących zasady kontroli etatowców. Zgodnie z art. 100 § 1 kodeksu pracy pracownik musi wykonywać pracę sumiennie i starannie oraz stosować się do poleceń przełożonych.
Zgodnie z charakterem zajęcia
Na podstawie tego przepisu wyodrębniono zasadę podporządkowania pracowników pracodawcy, a jednocześnie możliwość weryfikacji sposobu wykonywania pracy. Tym samym wolno badać sposób realizacji pracy przez pracownika, m.in. przez stosowanie przez pracodawcę geolokalizacji oraz weryfikację billingów lub rozmów telefonicznych prowadzonych w call center.
Niezależnie od sposobu przyjętej w firmie kontroli w żadnym przypadku pracodawca nie może naruszać konstytucyjnych swobód pracownika, np. jego prawa do prywatności. Jednocześnie sposób ten powinien być adekwatny do usprawiedliwionego interesu pracodawcy i odpowiadać charakterowi wykonywanej pracy.
Przykład
Pracodawca podejrzewał, że pracownicy kradną sprzęt RTV ze sklepu, ukrywając go w torbach, z którymi przychodzą do pracy. Dlatego zlecił prywatnemu detektywowi śledzenie podwładnych po godzinach pracy i ustalenie, czy sprzedają oni skradzione telewizory i radia. Przekracza to dopuszczalne granice kontroli, gdyż wystarczyłoby sprawdzać torby pracowników przy wyjściu ze sklepu.
W każdym przypadku procedura kontroli personelu powinna być określona w regulaminie pracy lub w innych przepisach zakładowych. Pracodawca powinien zadbać o to, aby z odpowiednim wyprzedzeniem poinformować załogę o możliwości kontroli oraz sposobie jej przeprowadzenia.
