Art. 68 § 1 ordynacji podatkowej dotyczy sytuacji, gdy podatnik składa wymagane przepisami prawa podatkowego deklaracje lub w innej formie dostarcza danych niezbędnych do wydania decyzji ustalającej zobowiązanie podatkowe (np. deklaracje w podatku od nieruchomości w przypadku gdy podatnikiem jest osoba fizyczna, albo deklaracje dla podatku od spadków i darowizn).
Tymczasem z samej istoty opłaty za nielegalne wydobywanie kopaliny wynika, że podmiot dokonujący wydobycia kopaliny bez koncesji nie dostarcza organowi żadnych danych, informacji ani nie korzysta z koncesji na wydobywanie kopaliny. Działa w warunkach nielegalności. Stąd też nie można uznać, że zastosowanie do decyzji nakładających opłatę za takie delikty administracyjne znajdzie art. 68 § 1.
Według WSA, do przedawnienia doręczenia (wydania) decyzji ustalającej opłatę za nielegalne wydobywanie kopaliny ma więc zastosowanie art. 68 § 2 ordynacji podatkowej. Przewiduje on pięcioletni okres przedawnienia.
Zdaniem WSA zarówno decyzja starosty, jak i zaskarżona decyzja SKO zostały doręczone z zachowaniem terminu wynikającego z art. 68 § 2 ordynacji podatkowej tj. tych pięciu lat.
Właściwy wymiar
WSA podzielił też stanowisko starosty i SKO, że w sprawie miało miejsce wydobywanie piasku w rozmiarach odpowiadających prowadzeniu działalności gospodarczej i w rozumieniu art. 15 ust. 1 pkt 2 prawa górniczego. Zgodnie z tym przepisem koncesji wymaga działalność gospodarcza w postaci wydobywania kopalin. Jednocześnie z treści art. 15 ust. 4 prawa górniczego wynika jednoznacznie, że nie jest dopuszczalne wydobywanie kopalin, jeżeli nie jest to koncesjonowana działalność gospodarcza w rozumieniu przepisów ustawy z 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej.
W razie więc wydobywania kopaliny bez wymaganej koncesji lub z rażącym naruszeniem jej warunków, właściwe organy ustalają, w drodze decyzji, prowadzącemu taką działalność, opłatę eksploatacyjną w wysokości osiemdziesięciokrotnej stawki opłaty eksploatacyjnej dla danego rodzaju kopaliny, pomnożonej przez ilość wydobytej w ten sposób kopaliny, stosując stawki obowiązujące w dniu wszczęcia postępowania (art. 85a ust. 1 prawa górniczego). Z brzmienia zaś art. 5 ust. 1, 2, 2a i 3 prawa górniczego wynika zaś, że piasek należy zaliczyć do kopaliny podstawowej.