Warranty subskrypcyjne są instrumentami finansowymi zaliczonymi do grupy papierów wartościowych (definicja z art. 32.1) ustawy z 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi), a jednocześnie mogą reprezentować prawa udziałowe w dwóch rodzajach spółek handlowych, tj. w spółce akcyjnej i w spółce komandytowo-akcyjnej. Warranty subskrypcyjne występują jako papiery wartościowe imienne, legitymujące osobę imiennie wskazaną w treści dokumentu, jak i na okaziciela, legitymujące posiadacza dokumentu, tym samym mogą być przedmiotem obrotu na giełdzie papierów wartościowych. Instrumenty te zostały uregulowane w kodeksie spółek handlowych (dalej: k.s.h.) w rozdziale 5 zatytułowanym „Kapitał docelowy, warunkowe podwyższenie kapitału zakładowego". Ich definicja wyrażona została w art. 453 § 2 k.s.h., zgodnie z którą w celu podwyższenia kapitału zakładowego zgodnie z przepisami o kapitale docelowym i warunkowym spółka może emitować papiery wartościowe imienne lub na okaziciela uprawniające ich posiadacza do zapisu lub objęcia akcji, z wyłączeniem prawa poboru (warranty subskrypcyjne).
Sprawne i proste
Celem tego opracowania jest wskazanie, jak sprawnym, prostym i elastycznym rozwiązaniem może okazać się zastosowanie warrantów subskrypcyjnych do spółki chcącej chronić się przed wrogim przejęciem.
Warranty subskrypcyjne są papierami wartościowymi o charakterze wierzycielskim, które nie posiadają ceny nominalnej (ang. face value). Mogą być emitowane odpłatnie albo nieodpłatnie, są zbywalne, a także mogą być umarzane (chyba że co innego wynika z treści warrantu). Zawierają dwa odmienne, alternatywne, uprawnienia, a mianowicie uprawnienie do złożenia zapisu na akcje w ramach kapitału docelowego (na podstawie art. 453 § 2 k.s.h. w związku z art. 444 § 7 k.s.h), gdzie zarząd może wydać akcje tylko w zamian za wkłady pieniężne, chyba że upoważnienie do podwyższenia kapitału zakładowego przewiduje możliwość objęcia akcji w zamian za wkłady niepieniężne, oraz uprawnienie do objęcia akcji nowej emisji w związku z warunkowym podwyższeniem kapitału zakładowego (na podst. art. 453 § 2 k.s.h. w zw. z art. 448 § 2 pkt 3 k.s.h.).
Jakby prawo poboru
Warranty subskrypcyjne uprawniają do subskrybowania akcji nowej emisji na warunkach określonych w ich treści, z wyłączeniem prawa poboru. Oznacza to, że są one swego rodzaju prawem poboru akcji nowej emisji niekoniecznie przysługującym dotychczasowym akcjonariuszom. Warranty subskrypcyjne są zbywalnymi tytułami prawnymi, służącymi pozyskiwaniu kapitału zakładowego. Emitowane są przez spółkę na mocy i w granicach uchwały walnego zgromadzenia o emisji warrantów subskrypcyjnych, dając swoim posiadaczom prawo do nabycia akcji nowej emisji, w określonym terminie, na określonych warunkach i po z góry wyznaczonej cenie umownej (przy zapisie na akcje w ramach kapitału docelowego potrzebna jest uchwała zarządu).
Dobrze też pamiętać, że przeprowadzenie emisji warrantów subskrypcyjnych skutkuje zawężeniem kręgu potencjalnych inwestorów mogących objąć akcje, w związku z czym pozwala im przejąć względną kontrolę nad strukturą przyszłego akcjonariatu. Najlepiej, by emisja nowych akcji była przeprowadzona tak, by w całości została nabyta przez podmioty przyjazne spółce. Pożądane jest precyzyjne przygotowanie nowej emisji, a także zbadanie nastrojów akcjonariuszy i stopnia wierności spółce. Emisja taka pozwala spółce jednocześnie na weryfikację potencjalnego kręgu nabywców i zapewnienie tym samym dobór przyszłych akcjonariuszy, minimalizując ryzyko wrogiego przejęcia. W przypadku warrantów subskrypcyjnych emitowanych w granicach kapitału docelowego (z prawem zapisu), jeżeli ich posiadacze nie wykonają przysługującemu im zapisu, zarząd spółki może wówczas zaoferować je dowolnie wskazanym i wybranym przez siebie podmiotom. Ponadto warranty subskrypcyjne mogą zostać wykorzystane w taki sposób, że w razie zagrożenia ich posiadacze są w stanie łatwo zrealizować prawo do objęcia akcji lub zapisu na nie, dzięki czemu, zwiększając liczbę akcji w obrocie, utrudnią niechciany wykup. Otóż spółka może uchwalić emisję warrantów subskrypcyjnych, pozostać ich posiadaczem i dysponować nimi w dogodnym dla siebie momencie. Tym samym nie występuje w tej sytuacji problem ograniczonych przez k.s.h. okoliczności, w których spółka ma prawo posiadać akcje własne.
