Zawieszenie a likwidacja działalności gospodarczej

- ZUS stwierdził w decyzji, że z tytułu prowadzonej działalności podlegałem składkom od 1 grudnia 2016 r. do 31 stycznia 2017 r. W tym czasie miałem jednak zawieszoną działalność w CEIDG. W uzasadnieniu ZUS podał, że zachodziły wówczas m.in. operacje finansowe (faktury), przychody, kupowałem części i paliwo do auta, więc faktycznie działalność była prowadzona. Nie zgadzam się z tym. Wystawiłem kilka faktur w momencie otrzymania zapłaty, ale dotyczyły one zleceń sprzed okresu zawieszenia. Nowych zleceń po zawieszeniu nie było. Czy jest podstawa do podważenia decyzji ZUS? – pyta czytelnik.

Tak. Wynika to z następujących okoliczności.

Zgodnie z art. 13 pkt 4 ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 963 ze zm.; dalej: ustawa systemowa), osoby prowadzące pozarolniczą działalność podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności do dnia zaprzestania jej wykonywania, z wyłączeniem okresu, na który działalność została zawieszona na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej. Z podanego stanu faktycznego wynika, że przedsiębiorca zawiesił działalność na okres od 1 grudnia 2016 r. do 31 stycznia 2017 r. Oceny wymaga jednak to, czy czynności, które w tym czasie podejmował, świadczą o faktycznym prowadzeniu działalności, mimo formalnego zgłoszenia jej zawieszenia w CEIDG.

Dozwolone czynności

Należy się tu odnieść do stosownych regulacji ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 1829 ze zm.). Z jej art. 14a ust. 1 wynika, że przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy, z zastrzeżeniem ust. 1a. Co istotne, z ust. 3-4 art. 14a wspomnianej ustawy wynika, że w okresie zawieszenia działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może jej wykonywać ani osiągać z niej bieżących przychodów. Natomiast ma prawo (lub obowiązek) w tym czasie:

1) wykonywać wszelkie czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,

2) przyjmować należności i regulować zobowiązania powstałe przed datą zawieszenia działalności,

3) zbywać własne środki trwałe i wyposażenie,

4) uczestniczyć w postępowaniach sądowych, postępowaniach podatkowych i administracyjnych związanych z działalnością gospodarczą wykonywaną przed jej zawieszeniem,

5) wykonywać wszelkie obowiązki nakazane przepisami prawa,

6) osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem wykonywania działalności gospodarczej.

Ponadto przedsiębiorca może w tym czasie zostać poddany kontroli na zasadach przewidzianych dla przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą.

Z kolei, w ust. 7 ww. artykułu określono, że w stosunku do zobowiązań o charakterze publicznoprawnym, zawieszenie wykonywania działalności wywiera skutki prawne od dnia, w którym rozpoczyna się zawieszenie do dnia poprzedzającego dzień wznowienia wykonywania działalności.

Poparcie w orzecznictwie

Zawieszenie działalności na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej trzeba odróżnić od faktycznego zaprzestania jej prowadzenia. W okresie zawieszenia przedsiębiorca może dokonywać wszelkich czynności niezbędnych do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przyjmować należności, regulować zobowiązania powstałe wcześniej, zbywać środki trwałe i wyposażenie, uczestniczyć w postępowaniach związanych z działalnością, osiągać przychody finansowe, także z działalności prowadzonej przed zawieszeniem (por. wyrok Sądu Okręgowego w Łodzi z 29 kwietnia 2016 r., VIII U 123/15). Pozostaje on zatem nadal osobą prowadzącą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy systemowej, choć ubezpieczenie emerytalne i rentowe są dla niego wtedy dobrowolne, a ubezpieczenia chorobowego i wypadkowego w ogóle nie opłaca. Zatem zawieszenie działalności gospodarczej nie jest równoznaczne z zaprzestaniem działalności, ale oznacza jej ograniczenie do czynności dozwolonych na podstawie ustawy.

Również Sąd Apelacyjny w Łodzi w wyroku z 22 stycznia 2015 r. (III AUa 374/14) zaakcentował, że w okresie zawieszenia przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, ale może m.in. wykonywać czynności niezbędne do zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów, przyjmować należności i regulować zobowiązania powstałe przed datą zawieszenia, a także osiągać przychody finansowe z działalności prowadzonej przed zawieszeniem.

W zbliżonym stanie faktyczno-prawnym Sąd Okręgowy w Łodzi w wyroku z 31 marca 2016 r. (VIII U 4592/14) uznał, że przedsiębiorca w okresie formalnego zawieszenia działalności, faktycznie jej nie prowadził. Sąd w tym orzeczeniu podał m.in., że: „Nie sposób bowiem za wykonywanie działalności uważać wystawienia trzech faktur, dotyczących zdarzeń gospodarczych, które miały miejsce w okresie przed zawieszeniem działalności". Natomiast w odniesieniu do innych czynności przedsięwziętych przez przedsiębiorcę (np. zakup części do auta firmowego) wskazał, że służą one utrzymaniu prowadzonej działalności, lecz nie stanowią wykonywania działalności, w sensie jej zakresu przedmiotowego.

Przytoczone okoliczności faktyczne uzasadniają stanowisko o zasadności złożenia odwołania od decyzji ZUS. Jednak ocena odwołania (i materiału dowodowego) będzie już przeprowadzona przez właściwy miejscowo sąd okręgowy.

Likwidacja Działalności

Pozostało 88% artykułu

2 / 3

artykułów

Czytaj dalej. Subskrybuj