Część kontraktu, regulującą zasady dostarczenia towaru, można negocjować krok po kroku. Kontrahenci mogą ustalić, kto za co odpowiada, do jakiego miejsca ma dowieźć ładunek sprzedający, a gdzie odebrać go kupujący. W kolejnych paragrafach mogą ustalać zasady odpowiedzialności w przypadku uszkodzenia lub utraty ładunku. Taka metoda może być skuteczna, ale i czasochłonna. Wiąże się także z ryzykiem pominięcia lub nieprecyzyjnego ustalenia pewnych zasad. Stąd w praktyce międzynarodowego handlu częste odwołania do zwyczajów lub pewnych standardowych reguł, czyli zwyczajów spisanych (tzw. uzansów).