Obowiązki przedsiębiorców związane z podawaniem cen oferowanych przez nich towarów lub usług określone są w ustawie o informowaniu o cenach towarów i usług (DzU z 2014 r., poz. 915) oraz przepisach wykonawczych, tj. w rozporządzeniu ministra rozwoju z 9 grudnia 2015 r. w sprawie uwidaczniania cen towarów i usług (DzU z 2015 r., poz. 2121). Określa ono:
- sposób uwidaczniania cen towarów i usług, w tym cen jednostkowych towarów (usług),
- wykaz towarów, w przypadku których nie jest wymagane uwidacznianie ceny jednostkowej towarów (usług).
Zgodnie z art. 4. ustawy w miejscu sprzedaży detalicznej i świadczenia usług uwidacznia się cenę oraz cenę jednostkową towaru (usługi) w sposób jednoznaczny, niebudzący wątpliwości oraz umożliwiający porównanie cen. W przypadku obniżki ceny uwidacznia się także informację o przyczynie wprowadzenia obniżki.
Jak wynika z przepisu, cena to podstawowa informacja, której musi udzielić przedsiębiorca konsumentowi przed zakupem. Dlatego powinna być dostępna na wywieszce na półce – w sklepie, w kiosku, na poczcie – lub w cenniku (np. w zakładzie fryzjerskim, u zegarmistrza, w gabinecie odnowy biologicznej). Oprócz ceny musi się na niej znaleźć także cena jednostkowa, a więc przeliczenie na odpowiednią jednostkę miary (litr, kilogram, metr), jeżeli jest to oczywiście możliwe. To ostatnie ma konsumentowi dać szansę porównania cen podobnych produktów, na co też wskazuje przywołany artykuł. Tak, aby klient stojąc przed sklepową półką, na której ustawiono np. kilkanaście rodzajów wody w butelkach różnej pojemności, mógł sprawdzić, ile w każdym przypadku kosztuje litr wody. Dopiero taka informacja daje bowiem możliwość porównania ceny różnych produktów.
