Znak towarowy darowany synowi bez VAT

Żeby uznać jednorazową czynność za opodatkowaną VAT, trzeba wykazać, że w momencie jej realizacji osoba działała w charakterze producenta, handlowca lub usługodawcy z zamiarem wielokrotnego jej wykonywania.

Publikacja: 10.03.2016 04:40

Znak towarowy darowany synowi bez VAT

Foto: 123RF

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 10 lutego 2016 r. (I SA/Sz 53/16).

Stan faktyczny

Osoba fizyczna nieprowadząca działalności gospodarczej i niezarejestrowana jako podatnik VAT w przyszłości może otrzymać od syna prowadzącego działalność gospodarczą znak towarowy wraz z prawami ochronnymi. Będzie on zarejestrowany w Urzędzie Harmonizacji Rynku Wewnętrznego (OHIM) jako wspólnotowy znak towarowy chroniony prawem ochronnym. Podatniczka podkreśliła, że nie wyklucza, iż po pewnym czasie przekaże ten znak towarowy w darowiźnie na rzecz swojego syna, od którego uprzednio go otrzymała.

Zapytała, czy darowizna znaku towarowego będzie podlegała opodatkowaniu VAT. Sama uważała, że nie. Wskazała, że nie wytworzyła znaku w celu czerpania z niego korzyści (brak zysków osiąganych w sposób stały i zarobkowy z tytułu dzierżawy znaku), więc nie ma podstaw do uznania jej za podatnika VAT.

Innego zdania był jednak fiskus. Według niego definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie o VAT pozwala na objęcie terminem „podatnik" tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto działalność gospodarcza obejmuje także czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Fiskus uznał, że czynność nieodpłatnego przekazania znaku towarowego przez matkę na rzecz syna, który wcześniej od niego otrzymała, będzie stanowić działalność gospodarczą (art. 15 ust. 2 ustawy o VAT), a ona będzie występować w tej czynności jako podatnik VAT. Podkreślił, że charakter znaku towarowego i korzyści wynikające z faktu bycia jego właścicielem wykluczają, aby mógł on być wykorzystywany na cele osobiste.

Rozstrzygnięcie

Kobieta zaskarżyła interpretację, a WSA w Szczecinie uwzględnił jej skargę. Jego zdaniem analiza przeprowadzona przez urzędników, a właściwie jej brak, nie prowadzi do wniosku, że czynność nieodpłatnego przekazania na rzecz syna przez skarżącą znaku towarowego, który wcześniej od niego otrzymała, będzie stanowiła działalność gospodarczą, a skarżąca będzie występowała w tej czynności jako podatnik.

Dla ustalenia statusu podatnika VAT nie wystarczy samo stwierdzenie, że charakter znaku towarowego i korzyści wynikające z faktu bycia jego właścicielem (współwłaścicielem) wykluczają, aby mógł być on wykorzystywany na cele osobiste i że korzystanie z praw do znaku towarowego następuje zawsze w celach zarobkowych. Taka konstatacja organu nie wyjaśnia bowiem, dlaczego sam charakter znaku towarowego przesądza o objęciu zakresem VAT jednorazowej nieodpłatnej czynności wykonanej przez osobę fizyczną (prywatną).

WSA podkreślił, że dla określenia, czy w przypadku konkretnej czynności mamy do czynienia z podatnikiem VAT, konieczne jest każdorazowe odniesienie się do okoliczności faktycznych danej sprawy. Konieczna jest także ocena, czy zamierzona lub wykonana czynność będzie wykonana lub została wykonana przez podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu VAT, a także czy czynność taka jest z nią związana.

Działalność gospodarcza, co do zasady, cechuje się niezależnym, powtarzalnym i częstotliwym charakterem, ponieważ jest związana z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest więc podatnikiem VAT ten, kto jako osoba fizyczna przeprowadza jednorazowe lub okazjonalne transakcje, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata. Wykonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika. Taka sytuacja występuje w wypadku zbycia przez daną osobę majątku prywatnego. Majątek taki nabywany jest bowiem na własne potrzeby danej osoby, a nie z przeznaczeniem do działalności gospodarczej, w tym handlowej. Zatem jego sprzedaż czy darowizna nie może być uznana za działalność handlową ze skutkiem w postaci uznania tej osoby za podatnika.

WSA uznał, że organ wadliwie zinterpretował art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT. Nie jest bowiem działalnością gospodarczą darowizna składnika majątku osobistego (prywatnego), co ma miejsce w przedstawionym przez skarżącą stanie faktycznym. Uznanie jednorazowej czynności darowizny znaku towarowego za opodatkowaną VAT wymagałoby wykazania, że w momencie jej realizacji skarżąca działała w charakterze producenta, handlowa lub usługodawcy z zamiarem wielokrotnego wykonywania tych czynności, co w sprawie nie wystąpiło.

Sąd podkreślił też, że bez wpływu na opodatkowanie darowizny jest to, czy chodzi o zarejestrowany znak towarowy (wraz z prawem ochronnym) czy niezarejestrowany.

Marcin Bazylczuk - radca prawny, doradca podatkowy w BZK Legal & Tax s.c.

Przepisy ustawy o VAT zawierają w art. 15 definicję podatnika dla celów tej ustawy. Ustalenie, czy dany podmiot będzie podatnikiem VAT, stwarza niejednokrotnie wiele problemów. Podatnikiem tego podatku może być zarówno osoba fizyczna, osoba prawna, jak i jednostka nieposiadająca osobowości prawnej. Podmioty te mogą stać się podatnikami, jeżeli wykonują samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Podatnikami według tej ustawy mogą więc być różnego rodzaju producenci, handlowcy lub usługodawcy, osoby wykonujące wolne zawody, a także osoby, które wykonują czynności z wykorzystaniem towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Istotnym kryterium w związku z tą definicją jest więc częstotliwość. Działalność gospodarcza zazwyczaj związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym, który cechuje się niezależnym, powtarzalnym i częstotliwym charakterem. Za podatnika VAT nie może być uznana przykładowo osoba fizyczna, która wykonuje jednorazowo lub incydentalnie czynności pozostające poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku wykorzystywania towarów lub wartości niematerialnych i prawnych należy zwrócić uwagę na „ciągłość" ich wykorzystywania. Wykorzystywanie składników majątkowych w sposób powtarzalny lub przez długi okres dla celów zarobkowych może spowodować, że dany podmiot stanie się podatnikiem VAT. Kwalifikacja określonego podmiotu za podatnika VAT nie powinna w żadnym razie następować automatycznie w stosunku do wszystkich czynności wykonywanych przez ten podmiot. Każdorazowo należy badać, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot działa poza sferą działalności gospodarczej (np. rozporządza majątkiem prywatnym), czy wykonuje czynności związane z tą działalnością.

Tak uznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w wyroku z 10 lutego 2016 r. (I SA/Sz 53/16).

Stan faktyczny

Pozostało 98% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Nieruchomości
Trybunał: nabyli działkę bez zgody ministra, umowa nieważna
Materiał Promocyjny
Wykup samochodu z leasingu – co warto wiedzieć?
Praca, Emerytury i renty
Czy każdy górnik może mieć górniczą emeryturę? Ważny wyrok SN
Prawo karne
Kłopoty żony Macieja Wąsika. "To represje"
Sądy i trybunały
Czy frankowicze doczekają się uchwały Sądu Najwyższego?
Materiał Promocyjny
Jak kupić oszczędnościowe obligacje skarbowe? Sposobów jest kilka
Sądy i trybunały
Łukasz Piebiak wraca do sądu. Afera hejterska nadal nierozliczona