Ryzyko może wzrosnąć także wtedy, gdy klient jest obywatelem państwa trzeciego i ubiega się o prawo pobytu lub obywatelstwo w państwie członkowskim w zamian za transfery kapitałowe, nabycie własności lub obligacji skarbowych bądź inwestycje w podmioty o charakterze korporacyjnym w danym państwie członkowskim.
Dodatkowo, w przypadku ujawnienia transakcji:
a. skomplikowanych lub
b. opiewających na wysokie kwoty, które nie są uzasadnione okolicznościami przeprowadzenia transakcji, lub
c. przeprowadzanych w nietypowy sposób, lub
d. wydających się nie mieć uzasadnienia prawnego lub gospodarczego
instytucje obowiązane mają podejmować działania w celu wyjaśnienia okoliczności, w jakich przeprowadzono te transakcje, oraz – w przypadku transakcji przeprowadzanych w ramach stosunków gospodarczych – intensyfikują stosowanie środka bezpieczeństwa finansowego. Oznacza to bieżące monitorowanie stosunków gospodarczych, w ramach których te transakcje zostały przeprowadzone
Oddział w państwie trzecim wysokiego ryzyk
W projektowanych przepisach zawarto także nowe rozwiązanie, zgodnie z którym utworzenie przez instytucję obowiązaną oddziału lub przedstawicielstwa w państwie trzecim wysokiego ryzyka wymagać będzie zezwolenia GIIF albo KNF (w przypadku instytucji przez nią nadzorowanych), które zostanie poprzedzone obowiązkową oceną rozwiązań zaproponowanych przez instytucję obowiązaną mających zmniejszyć ryzyko w oddziale
Środki bezpieczeństwa finansowego
Projekt konkretyzuje także zakres stosowania środków bezpieczeństwa finansowego. Wskazuje, kiedy instytucja obowiązana powinna stosować je względem podmiotów, z którymi utrzymuje stosunki gospodarcze. W obecnej chwili przepisy ustawy określają jedynie ogólnie, że środki bezpieczeństwa finansowego stosuje się w sytuacji, w której doszło do zmiany ustalonego charakteru lub okoliczności stosunków gospodarczych. Projekt uzupełnia ten zapis, wskazując dodatkowo, że środki bezpieczeństwa finansowego powinny być stosowane względem klientów, z którymi utrzymuje się stosunki gospodarcze, również w przypadku
a. zmiany uprzednio ustalonych danych dotyczących klienta lub jego beneficjenta rzeczywistego
b. zobowiązania instytucji obowiązanej na podstawie przepisów do skontaktowania się w ciągu roku kalendarzowego z klientem w celu weryfikacji informacji dotyczących beneficjenta rzeczywistego
Dodatkowo, w odniesieniu do pieniądza elektronicznego, projekt podniesie próg, do którego instytucja obowiązana nie musi stosować środków bezpieczeństwa finansowego w postaci identyfikacji klienta oraz jego beneficjenta rzeczywistego, jak również dokonywać oceny stosunków gospodarczych. Obecnie próg to kwota 50 euro. Po zmianie będzie to 150 euro
Magdalena Bartosiewicz - radca prawny, specjalista z zakresu prawa karnego i compliance w kancelarii prawnej Eversheds Sutherland Wierzbowski