Przedsiębiorcy pewnie zdążyli się już przyzwyczaić, że początek roku oznacza zawsze istotne zmiany w prawie podatkowym. Nie inaczej jest również w roku 2017, który przyniósł nowelizacje wielu ustaw podatkowych. Wśród nich jest przewidziana w ustawach o PIT i o CIT zmiana zasad zaliczania do kosztów uzyskania przychodów tych wydatków, które regulowane są w formie gotówkowej.
Zasadą wynikającą z obu ustaw o podatkach dochodowych jest, że za koszty podatkowe uznaje się koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, z wyjątkiem tych kosztów, które zostały wymienione w treści tych ustaw jako nieuznawane za koszty uzyskania przychodów. Od 1 stycznia 2017 r. do treści ww. ustaw zostało jednak wprowadzone nowe rozwiązanie. W myśl art. 22p ust. 1 ustawy o PIT (art 15d ust. 1 ustawy o CIT), podatnicy prowadzący pozarolniczą działalność gospodarczą nie zaliczą do kosztów uzyskania przychodów kosztu w tej części, w jakiej płatność dotycząca transakcji określonej w art. 22 ustawy z 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej została dokonana bez pośrednictwa rachunku płatniczego. Przedsiębiorca będący członkiem spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej może przy tym realizować obowiązek rozliczania transakcji bezgotówkowo za pośrednictwem rachunku w tej spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej. Dla stosowania tego ograniczenia konieczne jest zatem odwołanie się do przepisów ustawy o swobodzie działalności gospodarczej.
Tutaj również na podatników rozliczających dotychczas swoje transakcje z innymi firmami gotówkowo czeka niemiła niespodzianka. Z treści art. 22 ust. 1 tej ustawy wynika bowiem, że dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku płatniczego przedsiębiorcy, w każdym przypadku gdy:
- stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
- jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15 000 zł, przy czym transakcje w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień dokonania transakcji.
