Z badań i obserwacji prowadzonych w ciągu 11 lat przez zespół na różnych grupach surykatek zamieszkujących okolice pustyni Kalahari w RPA wynika, że surykatki potrafią być bardzo agresywne wobec obcych klanów. Czasem między dwiema grupami tych zwierząt dochodzi do walki na śmierć i życie.

- Zaobserwowaliśmy, że interakcje między różnymi grupami nigdy nie opierają się na zasadzie tolerancji, większość z nich łączy się z jakąś formą agresji, a w niektórych przypadkach dochodzi do aktów przemocy fizycznej - oświadczył Dyble.

Wyniki badań uczonych opublikowano w "Proceedings of the Royal Society B". Naukowcy obserwowali 10 różnych grup surykatek składających się średnio z 20 osobników. W tym czasie zaobserwowali 422 interakcje między różnymi grupami - jedna taka interakcja trwała średnio 20 minut.

- Większość naszych badań na surykatkach skupiała się na ich współpracy w ramach grupy przy wychowywaniu młodych - mówi Dyble w rozmowie z "Newsweekiem".

- Jednakże jest również druga strona surykatek - są one skłonne do rywalizacji o terytorium, a między różnymi grupami regularnie dochodzi do agresji - podkreśla.

Wśród sześciu typów interakcji między różnymi grupami surykatek zaobserwowano m.in. przeganianie obcej grupy, wykonywanie "tańca wojennego" (surykatki unoszą wówczas swoje ogony i nadymają się - prawdopodobnie chcą w ten sposób wydawać się większe potencjalnym rywalom). W 9 procentach interakcji dochodziło do brutalnych walk, w czasie których zdarzyło się, że jedna z uczestniczących w nich surykatek została zabita.

Dyble wyjaśnia, że zazwyczaj zwycięsko z walki wychodziła liczniejsza grupa. - Agresja jest zazwyczaj inicjowana przez samca lub samicę dominującą w grupie. Przegrana grupa wycofuje się w kierunku centrum "swojego" terytorium. Zwycięzcy poszerzają zazwyczaj zajmowane przez siebie terytorium.

Surykatki żyją zazwyczaj w klanach liczących ok. 20 członków. Klanem kieruje samiec i samica alfa, które są rodzicami ponad 80 proc. młodych w grupie. Wszystkie surykatki pomagają przy wychowywaniu potomstwa. 

Surykatki znaczą swoje terytorium podobnie do innych ssaków - defekując lub pozostawiając swój zapach na granicach zajmowanego obszaru.

- To co widzimy u surykatek - skoordynowana agresja pomiędzy dwiema grupami - zdarza się rzadko i kiedyś sądzono, że jest czymś charakterystycznym wyłącznie dla ludzi. Rozumiejąc jak i kiedy surykatki walczą, możemy zyskać wskazówki na temat ewolucji przemocy i sztuki wojennej wśród ludzi.