Jeden z nowych przepisów ustawy o podatku akcyzowym, który zacznie obowiązywać od 1 stycznia 2016 r., zwalnia z obowiązku zapłaty akcyzy podatnika, który w ramach prowadzonej produkcji przekroczył normy zużycia alkoholu etylowego określone w decyzji organu podatkowego. Kluczowym warunkiem uzyskania tego zwolnienia jest udowodnienie zużycia alkoholu zgodnie z przeznaczeniem, tj. do produkcji wyrobów spożywczych, farmaceutycznych bądź kosmetycznych.
Do wprowadzenia omawianej nowelizacji najprawdopodobniej przyczyniło się postanowienie Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie C-313/14 z 3 grudnia 2014 r. Trybunał uznał, że przepisy polskiej ustawy akcyzowej, które uzależniają wysokość zwolnienia od decyzji organu podatkowego, naruszają art. 27 ust. 1f dyrektywy 92/83/EWG. Trybunał podkreślił, że w przepisach istnieje już określenie dopuszczalnej zawartości alkoholu zwolnionego z akcyzy w gotowym produkcie, więc nie ma potrzeby, aby organy podatkowe określały dodatkowe warunki w decyzji. Tym samym Trybunał stwierdził, że jeżeli alkohol został zużyty zgodnie z przeznaczeniem, a jego zawartość w gotowym produkcie nie przekracza ustawowych norm, nie jest konieczne spełnienie żadnych dalszych warunków.
Zmianę należy uznać za korzystną dla podatników. Pozwoli nie ponosić obciążeń podatkowych za zużycie alkoholu etylowego przekraczającego normy określone w decyzji organu podatkowego, jeśli faktycznie został wykorzystany do produkcji określonej grupy wyrobów. Zgodnie z dotychczas obowiązującymi przepisami podatnik był zobowiązany uiścić akcyzę od ponadnormatywnego zużycia alkoholu.
Wymaga podkreślenia, że to na podatniku będzie ciążyć obowiązek dowiedzenia, że zużycie nastąpiło na cele uprawniające do zwolnienia. W nowelizowanych przepisach nie ma natomiast określenia, jak należy to zrobić. Ponieważ samo prowadzenie ewidencji zużywanych wyrobów akcyzowych wydaje się niewystarczające, zasadne w niektórych przypadkach może być wystąpienie o interpretację indywidualną prawa podatkowego.
—oprac. maj