Takie stanowisko przedstawiła Izba Skarbowa w Katowicach w interpretacji z 8 grudnia 2016 r. (2461-IBPP4.4513.315. 2016.1.BP).
Wnioskodawca jest przedsiębiorstwem prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie produkcji wyrobów papierowych i celulozowych. W trakcie prowadzenia działalności dochodzi do zużycia znacznych ilości energii elektrycznej. Wnioskodawca spełnia warunki korzystania ze zwolnienia z akcyzy energii elektrycznej wykorzystywanej przez tzw. zakład energochłonny, realizowanego przez częściowy zwrot podatku akcyzowego. Warunki tego zwolnienia są określone w art. 31d ustawy o podatku akcyzowym.
Wątpliwości wnioskodawcy wzbudził sposób obliczania współczynnika energochłonności, który określa się jako udział kosztów wykorzystanej energii elektrycznej w wartości produkcji sprzedanej. Wysokość tego współczynnika decyduje o późniejszej wysokości zwrotu podatku akcyzowego. Jednocześnie, dla niektórych podmiotów, właściwe obliczenie współczynnika energochłonności w ogóle warunkuje możliwość ubiegania się o zwrot (wskaźnik musi wynosić więcej niż 3 proc.), więc jego prawidłowe obliczenie jest kluczowe dla korzystania ze zwolnienia.
Wnioskodawca chciał wiedzieć co tak naprawdę powinien wliczyć w koszt wykorzystanej energii elektrycznej. W związku z tym zwrócił się do ministra finansów o odpowiedź na pytanie, „Czy w świetle art. 31d znowelizowanej ustawy akcyzowej (w stanie prawnym po 1 stycznia 2016 r.) do obliczenia progu energochłonności należy uwzględnić koszt energii elektrycznej wraz ze wszelkimi opłatami dodatkowymi (m.in. opłatą dystrybucyjną stałą, opłatą przejściową, opłatą dystrybucyjną zmienną, opłatą jakościową, opłatą abonamentową), czyli całość kosztów związanych z dostawą energii elektrycznej bez podatku VAT?" W uzasadnieniu swojego stanowiska, wnioskodawca przywołał wiele argumentów popierających tezę, że koszt wykorzystanej energii elektrycznej powinien być rozumiany jako całkowity koszt jej nabycia, wliczając w to m.in. opłatę dystrybucyjną stałą, opłatę przejściową, opłatę dystrybucyjną zmienną, opłatę jakościową, opłatą abonamentową.
Organ podatkowy nie zgodził się ze stanowiskiem wnioskodawcy. Powołując się na art. 17 ust. 1 lit. a Dyrektywy Rady 2003/96/WE, stwierdził, że do obliczenia progu energochłonności należy brać pod uwagę jedynie koszt energii elektrycznej wraz z podatkami, z wyłączeniem podatku od towarów i usług oraz z wyłączeniem pozostałych opłat dodatkowych (m.in. opłat dystrybucyjnych stałych, opłat przejściowych, opłat dystrybucyjnych zmiennych, opłat jakościowych, opłat abonamentowych) związanych z dostawą energii elektrycznej.