"Mowa jest srebrem, milczenie złotem” to przysłowie funkcjonujące we wszystkich chyba kulturach. Nasi rodzice, nauczyciele i inne postacie, które przewinęły się jako autorytety przez nasze dzieciństwo i młodość, zachęcały nieustająco do jednego: najpierw pomyśl, potem powiedz. Rzecz sama nie jest jednak wcale trywialna i owo odwieczne (oraz powszechne) zalecenie jest co do swych biologicznych podstaw dopiero dziś rozszyfrowywane przez neurologów.
Zaczynamy pomału rozumieć, co to znaczy, że mózg najpierw myśli, a potem skłania nasz aparat mowy do aktywności. I gdzie to się w nim dokładnie dzieje. Nie żeby od razu domagać się zastosowania nowych odkryć do zahamowania bezmyślnego gadania, ale jest potencjał. I jak to bywa w neuronaukach, oglądamy w ramach szacowania możliwości jakiejś technologii ledwie wierzchołek góry lodowej.