Współczesny konsument coraz chętniej sięga po produkty „zielone”, a więc takie, które są neutralne dla środowiska lub wprost zmniejszają zanieczyszczenie, nie pozostawiają śladu węglowego, ponieważ zostały wytworzone przy pomocy naturalnych składników i przyjaznych środowisku metod.
Takie tendencje rynkowe doprowadziły niektórych przedsiębiorców do wniosku, iż profilowanie swoich produktów czy usług pod świadomego konsumenta może nie tylko zdobyć jego atencję, ale nawet przyczynić się do optymalizowania kosztów. Najbardziej znanym przykładem redukcji kosztów operacyjnych pod płaszczykiem troski o naszą planetę była prośba właścicieli hoteli skierowana do gości hotelowych o niezlecanie wyprania ręczników po jednym użyciu ze wzgląd na zbędne użycie wody. W 1986 roku właśnie taka tabliczka w pokoju hotelowym przykuła uwagę aktywisty ekologicznego Jaya Westervelda, który nazwał to zjawisko „greenwashingiem”, czyli fałszywym zatroskaniem przedsiębiorcy o środowisko naturalne, gdzie rzeczywistym powodem zmian wprowadzonych w funkcjonowaniu przedsiębiorstwa była chęć przyciągnięcia klientów oraz obcięcia kosztów.
Przepisy na poziomie unijnym
W 2014 roku na wniosek Komisji Europejskiej Parlament Europejski wraz z Radą przyjęli dyrektywę NFRD (Non-Financial Reporting Directive), która wprowadziła obowiązek raportowania przez duże przedsiębiorstwa działające na terenie Unii, posiadające ponad 500 pracowników i będące jednostkami zainteresowania publicznego, o skutkach działalności tych przedsiębiorstw. Nie chodziło w tym przypadku o sprawozdawczość w zakresie wpływu działania danego przedsiębiorcy na gospodarkę w ujęciu finansowym, a o raporty dotyczące wpływu prowadzonej działalności na środowisko, społeczeństwo, jak również wpływu na sprawy pracownicze.
Jednak dyrektywa NFRD pozostawiała za dużą swobodę interpretacyjną, dlatego jej działanie zostało rozszerzone dyrektywą CSRD (Corporate Sustainability Reporting Directive). W znaczeniu przedmiotowym rozszerzono zakres informacji, które przedsiębiorca powinien raportować, a w znaczeniu podmiotowym rozszerzono krąg podmiotów, które zobowiązane będą do publikowania tych raportów.
Z dyrektywą CSRD jest powiązany termin „zrównoważonego rozwoju”. Pojęcie to oznacza, iż rozwój gospodarczy nie powinien wiązać się z niekontrolowanym eksploatowaniem wszelkich zasobów naturalnych i społecznych, które mogłyby zostać wykorzystane przez kolejne pokolenia. Poza samymi regulacjami bezpośrednio dotyczącymi ochrony środowiska istotne są również regulacje dotyczące sprawozdawczości wpływu działalności przedsiębiorców na klimat, społeczeństwo czy określanie polityk stosowanych przez jednostki przeciwdziałające korupcji.