dr hab. prof. AWSB
dr hab. prof. AWSB
Obok likwidacji dwóch izb Sądu Najwyższego uzasadnione jest także odrzucenie instytucji skargi nadzwyczajnej. Ekstraordynaryjne środków zaskarżenia takie jak skarga kasacyjna, skarga o wznowienie postępowania czy skarga o stwierdzenie niezgodności z prawem prawomocnego orzeczenia są wystarczające. Dyskutowane zmiany są uzasadnione i mogą przyczynić się do wprowadzenia stabilizacji i porządku w polskim sądownictwie.
Przyznanie tzw. młodym sędziom statusu sędziów powołanych zgodnie z konstytucją uznaję za uzasadnione. W rezultacie tego rozwiązania sytuacja w polskim sądownictwie będzie bardziej stabilna, co jest nie bez znaczenia dla bezpieczeństwa państwa.
W sprawach właściwych dla wymiaru sprawiedliwości jest zbyt wiele niestandardowych okoliczności, których AI nie będzie w stanie uwzględnić. Wymiar sprawiedliwości w zasadniczy kształcie pozostanie odporny na AI.
W mojej ocenie AI poprawi efektywność pracy prawnika przyspieszając wyszukiwanie i podstawową analizę dokumentów oraz identyfikowanie relacji pomiędzy obiektami sprawy (osoby, przedmioty, dokumenty, zdarzenia itp.), co nie oznacza zrewolucjonizowania rynku usług prawnych.
Przedmiotowa nowelizacja przywraca zasady wyboru sędziów do KRS zgodne zarówno ze standardami konstytucyjnymi oraz wymogami międzynarodowymi.
Przywrócenie konstytucyjnego trybu wyboru sędziowskiej części KRS jest gwarancją niezależności KRS od polityków.
Zgadzam się. Omawiane rozwiązanie nie jest niezgodne ze standardami konstytucyjnymi.
Problematyczna będzie ochrona w tym względzie funkcjonariuszy służb mundurowych oraz żołnierzy zawodowych. W formacjach hierarchicznych odpowiedzialnych za bezpieczeństwo stwierdzenie, że w danej sytuacji mamy do czynienia z działaniem sygnalisty może być utrudnione. Wątpliwości z uznaniem za sygnalistę mogą w szczególności wynikać z pozycji w hierarchii służbowej oraz zakresu obowiązków służbowych funkcjonariusza publicznego. Wydaje się, że wątpliwe będzie przyznanie statusu sygnalisty osobie, która ze względu na zakres obowiązków służbowych ponosi odpowiedzialność za niedopełnienie lub przekroczenie obowiązków w rozumieniu art. 231 k.k. W formacjach hierarchicznych odpowiedzialnych za bezpieczeństwo szereg działań demaskacyjnych może być trudny do interpretacji. W praktyce bycie sygnalistą w służbach mundurowych może stanowić zagrożenie dla sygnalisty. Istnieje bowiem możliwości podejmowania działań wobec sygnalisty mundurowego, które będą uzasadniane interesem służby, a faktycznym ich celem będzie odwet. Ponadto w formacjach hierarchicznego podporządkowania dochodzi do szeregu naruszeń, których nie uwzględniono w obecnym kształcie ustawy. Z podanych względów większość naruszeń mających miejsce w formacjach mundurowych nie będzie zgłaszana.
Omawiana sprawa powinna wywołać konsekwencje nie tylko w wymiarze sprawiedliwości, lecz być asumptem do reformy całego systemu kontroli czynności operacyjno-rozpoznawczych i zarządzania dostępem do informacji niejawnych oraz wypracowania propozycji służących wzmocnieniu ochrony praw i wolności obywatelskich, przy jednoczesnym zagwarantowaniu skuteczności działań operacyjnych prowadzonych przez służby policyjne i służby specjalne Rzeczypospolitej Polskiej.
Afera Pegasusa ukazała dobitnie, że obowiązujący w Polsce system kontroli czynności operacyjno-rozpoznawczych, którego istotnymi elementami są sądy – w obecnym kształcie jest nieskuteczny w zakresie ochrony praw i wolności obywatelskich.
Jednakże zmiany nie mogą negatywnie oddziaływać na niezawisłość sędziowską, a taki kierunek oddziaływania miałoby poddanie sędziów postępowaniu sprawdzającemu w rozumieniu ustawy o ochronie informacji niejawnych. Niezawisłość sędziowska jest tu wartością nadrzędną, bez której nie może funkcjonować demokratyczne państwo prawa.
Zmiany konsolidujące niezawisłość sędziów z wymogami ochrony informacji niejawnych i interesami bezpieczeństwa państwa będą trudne do przeprowadzenia, lecz są możliwe. W tym kontekście wydaje się, że reformy powinny być prowadzone równolegle w czterech kierunkach. Po pierwsze redefinicji należy poddać cały tryb zarządzania kontroli operacyjnej, do czego okazję dają prowadzone w MSWiA prace nad projektem kodeksu pracy operacyjnej. Po drugie należy wprowadzić dodatkowe mechanizmy wzmacniające możliwości sprawowania przez sądy kontroli nad zarządzaniem i przedłużaniem kontroli operacyjnej. Po trzecie trzeba wprowadzić w ramach stanu sędziowskiego specjalną procedurę weryfikacyjną rękojmi zachowania tajemnicy informacji niejawnych, gdzie służby specjalne pełnią jedynie rolę subsydiarną dla Krajowej Rady Sądownictwa. Po czwarte należy wzmocnić ochronę kontrwywiadowczą sędziów mających dostęp do informacji niejawnych.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas