Aktualizacja: 26.06.2017 00:30 Publikacja: 26.06.2017 00:30
Foto: Fotorzepa, Przemek Wierzchowski
Rz: Kibice pytają, co się dzieje z Piechną. No to ja pana pytam.
Grzegorz Piechna: Jeszcze ktoś o mnie pamięta? To miłe. Węgiel wożę.
Jak to, węgiel?
Normalnie. Mamy z żoną skład węgla na podwórku w Opocznie. Przywożą go ze Śląska, a ja rozwożę po okolicy. Czasami i 60 km od Opoczna. Jestem sam sobie kierowcą, kierownikiem, ładowaczem z łopatą w ręku. Normalna praca od rana do wieczora, która daje mi żyć, której się ani nie brzydzę, ani nie wstydzę.
Brudna robota...
Ale ręce mam czyste.
Mam na myśli co innego. Nie łatwiej byłoby zostać przy piłce?
Jakoś nie miałem propozycji. Nie trenuję żadnej drużyny, gram sam rekreacyjnie, z kolegami w Opocznie. Ćwiczę też z 14-letnim synem. Takie formy kontaktu z piłką mi wystarczą. Jak się ma 40 lat, nie można już myśleć jak 20-latek.
Ale na mecze pan chodzi?
Jestem dość często na meczach Korony w Kielcach. Tam czuję się naprawdę dobrze, u siebie, mimo że ostatnio spotkała mnie tam przykrość. Przed meczem z Legią siedziałem w samochodzie na światłach, kiedy jakiś typ dał mi fangę w nos. Tak bez powodu. Nim się zorientowałem, rozpiąłem pasy i wyszedłem z auta, ten wariat z jakimś kolegą chcieli się bić. Kiedy zorientowali się, że to ja, powiedzieli tylko: o rany, to Piechna. I uciekli. Przeprosiliby chociaż.
W dawnych czasach kibice Korony by ich znaleźli.
W dawnych czasach kibice nie musieliby ich szukać, bo sam dałbym sobie z nimi radę. Teraz chyba też, bo nie jestem ułomkiem, ale nie chciałem robić awantury.
Był pan w 15 klubach i wszędzie pozostał pan we wdzięcznej pamięci kibiców. A który z tych klubów wspomina pan najlepiej?
Koronę, bo tam spełniły się moje marzenia: zagrałem w ekstraklasie i w reprezentacji Polski. Ale nie ma klubu, który wspominałbym źle.
Nawet Polonię? Pamiętam pańską wypowiedź sprzed kilku lat, w której wyczułem jakiś żal, że w Warszawie się panu nie powiodło.
Bo Polonia jest bodaj jedynym klubem, w którego barwach nie strzeliłem bramki. Nie mam nic do Warszawy, lubię ją. Ale nie była moim domem. Inni zawodnicy Polonii czuli się wtedy podobnie. Jak nie ma atmosfery, to nie ma wyników. Józef Wojciechowski dawał pieniądze, ale chciał za nie kupić sukces szybciej, niż się w piłce da. Poza tym nie miał szczęścia do współpracowników. Dyrektor te pieniądze dzielił tak, że miesiącami czekaliśmy na wypłaty. Zawodnicy wygrywali sprawy sądowe, ale i tak nie otrzymywali zapłaty. Ja też.
Tylu trenerów co w Polonii nie miał pan chyba w żadnym innym klubie.
To było chore. Trenerzy zmieniali się co trzy–pięć kolejek, a mieliśmy wrażenie, że i tak to nie oni podejmują decyzję. Niektórzy przychodzili do szatni z kartkami i czytali skład, który chyba nie oni ustalali. W takiej atmosferze nie dało się grać.
Znając pana trochę, mam wrażenie, że był pan typem zawodnika, dla którego atmosfera była najważniejsza. Dlatego grał pan najlepiej blisko domu.
Bo to prawda. Oczywiście zarabiałem na boisku, ale ważniejsze było to, że na mecz przychodzili koledzy, z którymi później można było pójść na piwo, pogadać o tym meczu i o następnym. Tak wyglądało moje życie wszędzie tam, gdzie grałem. Umówmy się, że Modrzew, Tomaszów Mazowiecki, Bukowiec Opoczyński, Łowicz, Paradyż, Czermno to nie są metropolie. To jest Polska powiatowa, w której życie, także piłkarskie, toczy się innym rytmem.
Chyba nawet zdrowszym niż w stolicy, Krakowie, Poznaniu, Łodzi czy Trójmieście. A przynajmniej bardziej romantycznym.
Nie wiem jak to nazwać, ale chociaż wszędzie, bez względu na wielkość miasta czy wsi, gra się, żeby wygrać, to mam wrażenie, że w tych mniejszych miejscowościach jest coś takiego fajnego. Nie chodzi tylko o to, żeby kibic znał ciebie, ale też o to, żebyś ty znał jego. Trzydziestu tysięcy na trybunach nie można znać osobiście. Ale kilkuset tak. Gra się dla nich, człowiek się przykłada, bo przyszli dla ciebie. I nikt w takiej sytuacji nie pyta o pieniądze. Idziesz z kumplami po meczu się napić, co traktuje się jako normalne zakończenie dnia. Nazajutrz każdy idzie do swojej pracy. Oni pracują, na ogół fizycznie, ja idę na trening i cierpię, bo bywam skacowany. Tak bywało.
Popularny piłkarz, bohater niedużej miejscowości ma duże szanse, by zostać alkoholikiem.
Owszem, tak było przede mną, w moich czasach i teraz też chyba w różnych miejscach Polski tak jest. Nie byłem abstynentem, ale też poza zwyczajowym „Grzechu, ze mną się nie napijesz" było coś takiego jak zrozumienie mojej sytuacji: Grzesiek nie może pić, bo musi być w formie. Nie namawiajcie go. To chwilowe, pomeczowe zapomnienie trwało więc krótko i w moim przypadku nigdy nie miało ciągu dalszego. Pijąc, nie miałem problemu z alkoholem. Miałem natomiast poczucie, że gram dla tych znanych i nieznanych kibiców, dla których jestem kimś ważnym, bo oni we mnie wierzą.
Nie było ich w Kielcach, Warszawie czy Moskwie, co od razu odbiło się na pańskiej skuteczności.
W Kielcach było jak najbardziej. W Warszawie nie bardzo, o czym wspominałem. Moskwa to zupełnie coś innego. Pojechałem tam sprowadzony przez trenera, który szybko został zastąpiony przez innego, b. selekcjonera reprezentacji Rosji Gieorgija Jarcewa. I on, jak to jest w rosyjskim zwyczaju, sprowadził do klubu kilkunastu swoich ludzi. Stałem na straconej pozycji i kiedy nadarzyła się okazja, wróciłem do Polski.
Znając trochę pański charakter, dorobiłem do tej sytuacji ideologię: Piechna nie powalił na kolana Moskwy, bo nie miał wokół siebie życzliwych ludzi, kolegów, a więc i atmosfery.
Jest w pańskiej diagnozie sporo racji. Mogłem w Moskwie liczyć na wsparcie Marcina Kusia, grającego także w Torpedo, oraz pomoc i życzliwość Wojtka Kowalewskiego, który był gwiazdą Spartaka. Trzymaliśmy się razem, na ile to było możliwe. Nawet moja żona przyjechała do Moskwy, by mnie wspierać. Ale to nie były moje klimaty. Nie będę wspominał Rosjan jako przyjaciół Polaków. I ja też, nawet przez kibiców Torpedo, nie byłem postrzegany jako swój. Oni dawali cudzoziemcom do zrozumienia, że nie są mile widziani, bo odbierają miejscowym pracę. W dodatku znajomość rosyjskiego na poziomie szkoły podstawowej nie ułatwiała mi życia. A wiadomo, jaki mieliśmy w szkole stosunek do lekcji rosyjskiego. Nie przypuszczałem, że kiedyś może mi się przydać.
Ale Kowalewski dobrze wspomina grę w Spartaku. Nie mówi o Rosjanach źle. A po rosyjsku porozumiewa się bardzo dobrze.
On był gwiazdą. Ja nie. I miał czas, żeby nauczyć się języka. Ja nie zdążyłem.
Czy pan miał kiedykolwiek swojego menedżera?
Nie, bo w ligach niższych nie było takiej potrzeby. Pojawił się, dopiero kiedy miałem 27 lat i przechodziłem z HEKO Czermno do Korony Kielce. To jeszcze była II liga. Po roku awansowaliśmy do I.
Jest pan jedynym piłkarzem w historii piłki w Polsce, który zdobywał tytuł króla strzelców na pięciu poziomach rozgrywek: w okręgówce, IV, III, II i I lidze. Zapamiętał pan szczególnie któreś z tych trofeów?
Pierwsze na pewno. Grając w klubie Woy z Bukowca Opoczyńskiego, strzeliłem w sezonie 54 bramki chyba w 34 meczach. To była okręgówka, a ja miałem 21 lat. W dodatku normalnie pracowałem jako zaopatrzeniowiec w zakładzie masarskim. Nim poszedłem na trening, musiałem rozwieźć towar, wędliny i mięso. Stąd się wziął mój pseudonim – Kiełbasa.
Lubi go pan?
Przyzwyczaiłem się. Przydomek piłkarza świadczy o jego popularności. Jestem „Kiełbasą" i jest mi z tym dobrze. Ta firma przetwórstwa mięsnego WOY, pana Wojciechowskiego, w której pracowałem, produkuje zresztą „kiełbasę futbolową". Kiedy pan przypomina moje tytuły króla strzelców jako wyjątkowe, to proszę dodać, że jestem też jedynym polskim piłkarzem, na cześć którego nazwano kiełbasę. Jak się bawić, to się bawić. Bawiłem się zawsze i wszędzie, bo traktowałem grę w piłkę jako przyjemność. Czy to była okręgówka, czy pierwsza liga, czyli dzisiejsza ekstraklasa w Kielcach. Przyjemna praca jest łatwiejsza.
A co było największą przyjemnością?
Oczywiście gra w reprezentacji Polski. Jesienią 2005 r. Paweł Janas powołał mnie do drużyny na mecz z Estonią. Miałem już 29 lat, a w tym wieku marzenia o debiucie w kadrze są coraz słabsze. Ale zdobywałem dużo bramek, kibice i dziennikarze naciskali na trenera, żeby dał mi szansę, a on to zrobił. Mecz odbywał się w Ostrowcu Świętokrzyskim, a więc prawie na moich śmieciach. Przyjechała cała rodzina i znajomi. Ludzie robili zakłady, czy dla reprezentacji też strzelę bramkę.
Nie bał się pan?
A czego? Wiedziałem, że umiem grać, miałem świadomość, że jestem wśród najlepszych piłkarzy w kraju i samo to dawało mi satysfakcję. Oczywiście jakaś trema była, ale Wojtek Kowalewski i Mariusz Lewandowski podtrzymywali mnie na duchu. Kiedy trener wpuścił mnie na boisko w II połowie, za Pawła Brożka, poczułem się, jak bym grał w Bukowcu czy Kielcach. Skoro kibice przyszli, żeby zobaczyć moją bramkę, to nie mogłem ich zawieść. Patrzyłem, jak grają obrońcy, czekałem, czekałem, aż się doczekałem. Na trzy minuty przed końcem obrońca dał się nabrać na zwód i miałem prostą drogę do bramki. Trafiłem w okienko na 3:1 dla Polski. Ja to wszystko widzę i nigdy nie zapomnę.
Ma pan pamiątkę z tego meczu?
Poprosiłem kierownika reprezentacji, żeby dał mi koszulkę na pamiątkę. Powiedział, że jak strzelę bramkę, to da mi dwie, dołoży spodenki, dres i co będę chciał. I tak się stało. Następnego dnia, w Kielcach, właściciel Korony Kolportera pan Krzysztof Klicki powiedział, że w uznaniu zasług moich i za rozsławienie klubu podnosi mi kontrakt o 3 tys. zł. Pan Klicki dawał ze swoich, miał gest i zbudował wielki klub jak na Kielce.
Czy pan się dorobił na piłce?
Od dnia zakończenia mojej kariery upłynęło niewiele lat, ale pod względem uposażeń dla zawodników to jest przepaść. Dziś zarabia się naprawdę duże pieniądze. Ja zapracowałem na chleb i do chleba też coś. Nie mam powodów do narzekań. Ale gdybym zarobił miliony, to dziś nie rozwoziłbym węgla.
Mówił pan sam, że to lubi.
Życie lubię, mam do wszystkiego pogodny stosunek. To jest praca jak każda inna. Jak chcę powspominać, to idę do pokoju urządzonego przez żonę, gdzie są wszystkie moje trofea: puchary, dyplomy, Oskar. I mam poczucie, że nie obijałem się przez tych 41 lat.
Grzegorz Piechna (ur. 18.09.1976 r. w Opocznie) – piłkarz, który rozegrał tylko 36 meczów w ekstraklasie (w Koronie i Widzewie), wystąpił raz w reprezentacji (2005, z Estonią), ale na przełomie wieków był jednym z najpopularniejszych polskich zawodników. Grał w 15 klubach, m.in. Ceramika Opoczno, Pelikan Łowicz, Ceramika Paradyż, Torpedo Moskwa, Widzew Łódź, Polonia Warszawa, Doxa Kranoulas (Grecja). Król strzelców rozgrywek od ligi okręgowej po ekstraklasę. Laureat nagrody Fair Play MKOl za „godne życie" (2005). Aby mógł zdążyć na uroczyste jej wręczenie w Teatrze Wielkim w Warszawie, przełożono godzinę meczu ligowego Korony.
© Licencja na publikację
© ℗ Wszystkie prawa zastrzeżone
Źródło: Rzeczpospolita
Region zaprasza wszystkich zainteresowanych tematyką związaną z szeroko pojętą rekreacją na Międzynarodowe Targi Turystyki i Czasu Wolnego, które odbędą się we Wrocławiu już od 22 do 24 marca.
Jednostki samorządu terytorialnego dysponują cennymi danymi. Przydają się one przestępcom do kradzieży tożsamości i oszustw finansowych.
Samodzielność energetyczna stała się priorytetem dla władz Szczecina. Miasta, które zamieszkuje ponad 400 tys. osób, i którego roczne zapotrzebowanie na energię elektryczną wynosi ponad 96 tys. MWh. Miasta, które dzięki swoim działaniom stało się liderem wśród wielkomiejskich aglomeracji w dziedzinie niezależności energetycznej. Jak to zostało osiągnięte?
Wystarczy cofnąć się o dekadę, by zauważyć diametralne zmiany w bieżącym obrazie regionów Polski. Środki z funduszy europejskich i budżetu państwa stały się kołem zamachowym inwestycji infrastrukturalnych.
Bogdan Białowąs przejął 14 listopada obowiązki prezydenta miasta Tychy. Ten fotel będzie zajmował do przyszłorocznych wyborów samorządowych. Na swoich komisarzy wciąż czekają m.in. Sopot czy Inowrocław.
W wieku 78 lat zmarł Bernd Hölzenbein, napastnik reprezentacji Niemiec i mistrz świata z 1974 roku.
Juventus radzi sobie na krajowym podwórku lepiej, niż w poprzednim sezonie, ale nie na tyle, by Massimiliano Allegri mógł spać spokojnie, bo ambicje w Turynie są znacznie większe.
Barcelona może po pięciu latach awansować do półfinału Ligi Mistrzów. Wystarczy, że nie przegra dziś z PSG. W najlepszej czwórce mogą być aż trzy drużyny z Hiszpanii.
Zaawansowane algorytmy już dziś są w stanie zastąpić całe działy fachowców w klubach piłkarskich i znaleźć zawodników, którzy mają wyjątkowy talent.
W sobotnich derbach Turynu Wojciech Szczęsny doznał groźnie wyglądającej kontuzji. Przeszedł szybko operację złamanego nosa i niedługo powinien wrócić na boisko.
Robert Lewandowski odegrał kluczową rolę przy golu na 1:0 dla Barcelony przeciw PSG w ćwierćfinale Ligi Mistrzów. Po dwóch ciosach tuż po przerwie Katalończycy przegrywali, by ostatecznie wygrać w Paryżu 3:2. Jeśli awansują, w półfinale powinni zagrać z Atletico Madryt, które wygrało 2:1 z Borussią Dortmund.
Bayer Leverkusen rozbił 5:0 Werder Brema i przypieczętował swój pierwszy tytuł mistrzowski w historii. To 29. mecz drużyny Xabiego Alonso bez porażki w tym sezonie Bundesligi i 43., licząc wszystkie rozgrywki.
Były selekcjoner reprezentacji Polski Fernando Santos po trzech miesiącach został zwolniony z Besiktasu Stambuł. Ale bezrobotny raczej długo nie będzie.
Rada nadzorcza Orlenu powołała do zarządu trzy osoby. Wiceprezesem ds. finansowych została Magdalena Bartoś. Robert Soszyński został powołany na funkcję wiceprezesa ds. Strategii i Zrównoważonego Rozwoju a Wiesław Prugar na funkcję członka zarządu ds. Upstream.
24 lutego 2022 roku Rosja rozpoczęła pełnowymiarową inwazję na Ukrainę. Trwa zbiórka generatorów prądotwórczych na rzecz Charkowa i obwodu charkowskiego.
Terminal w Koroszczynie jest nadal niedrożny z powodu tirów omijających kolejkę. Część przewoźników jest zdeterminowana walczyć z łapownictwem, szuka pomocy u organów państwa.
Jest nadzieja, że rząd Netanjahu nie zdecyduje się na wywołanie wielkiej wojny. Ale nie rezygnuje z odwetu.
W przyszłym miesiącu może zacząć działać gremium powołane do analizy śmiertelnych i ciężkich przypadków krzywdzenia najmłodszych.
Po raz drugi władze próbują uchwalić prawo ograniczające działalność organizacji pozarządowych i niezależnych mediów.
Republikanie przerazili się, że mogą zostać obciążeni odpowiedzialnością za zwycięstwo Putina. I przez to przegrają wybory prezydenckie.
Polscy rolnicy znieśli blokadę punktu kontrolnego Dołhobyczów, ale najważniejsze terminale są nadal blokowane. W przyszłym tygodniu decyzja o protestach na pozostałych punktach.
Zamiast zysku w I kwartale 2024 będą straty. 455 mln euro kosztowały strajki w Grupie Lufthansa do której wchodzi 6. przewoźników. A to jeszcze nie koniec protestów.
Rosyjski Gazprom usilnie zabiega o nowy kontrakt na rurociągowe dostawy gazu do Chin. Ale Pekin, tak jak w wypadku pierwszego kontraktu, nie śpieszy się z umową. Warunkiem najważniejszym dla Chińczyków jest cena rosyjskiego gazu. Przy pierwszym kontrakcie Gazprom musiał czekać 10 lat na podpisanie umowy.
Mówiła, że była autystyczna. Przeszła przez trudne związki, w tym z wybitnym pisarzem. Walczyła z komuną i postkomuną. Była wybitnym naukowcem. W polityce nie miała przyjaciół. Za czerwoną szminką ukrywała dużo więcej, niż tylko bliznę.
Farma wiatrowa Mierzyn (58,5 MW) Taurona uzyskała tymczasowe pozwolenie na użytkowanie, co umożliwia produkcję pierwszej energii elektrycznej i wprowadzenie jej do sieci. Największa budowana aktualnie przez firmę farma wiatrowa zostanie oddana do eksploatacji w drugiej połowie 2024 r.
Ustawa kościelna pozwala odliczać darowizny na działalność charytatywno-opiekuńczą Kościoła Katolickiego. Ale skarbówka wyklucza z ulgi przedsiębiorców na liniowym PIT.
Nie jest dla mnie żadną nową sytuacją spotykanie się z moimi przyjaciółmi, którzy pełnili urzędy prezydenta - powiedział na briefingu przed wylotem do Stanów Zjednoczonych prezydent Andrzej Duda, pytany, czy podczas wizyty w USA spotka się z Donaldem Trumpem.
Prawniczka i aktywistka na rzecz praw zwierząt Shannon Keith kupiła niedawno całe laboratorium w stanie Oklahoma w USA. W ośrodku przeprowadzano testy na zwierzętach. Amerykanka, której organizację wspierają między innymi Meghan Markle i książę Harry, przekształciła kompleks laboratoryjny na azyl dla zwierząt, które jeszcze niedawno poddawano testom w tym obiekcie.
Wdrożenie technologii CCS (wychwytywanie, transport i magazynowanie CO2) w przemyśle cementowym może wpłynąć na ograniczenie wzrostu cen - uważa Stowarzyszenie Producentów Cementu.
Goniąc za równouprawnieniem kobiet, społeczeństwo straciło czujność na przypadki dyskryminowania mężczyzn.
Praca na stanowiskach związanych z nadzorem i kontrolą nad ruchem zakładu górniczego nie zawsze może zostać uwzględniona w stażu uprawniającym do emerytury górniczej - uznał Sąd Najwyższy.
Oparty na wegańskim majonezie różowy sos trafi do sklepów w Wielkiej Brytanii i Hiszpanii z okazji 65-lecia Barbie. Jest to też odpowiedź na zapotrzebowanie wywołane filmem „Barbie”.
Złoty przeżywa trudne chwile. Dolar jest dzisiaj najdroższy od listopada 2023 r. Euro zaś notuje najwyższy dzienny wzrost od czasów niespodziewanej obniżki stóp procentowych przez RPP we wrześniu 2023 r..
Donald Tusk zaprasza na posiedzenie rządu generałów i szefa BBN, tworząc nowy format pracy nad bezpieczeństwem Polski. I to w chwili, gdy prezydent Andrzej Duda leci do USA, gdzie spotka się z Donaldem Trumpem, który może okazać się dla tego bezpieczeństwa największym wyzwaniem.
Serial, przy którego produkcji pracuje Monika Lewinsky, opowie historię tajemniczego mordu i walki o sprawiedliwość przed sądami, jaką przeszła Amanda Knox. Główną rolę zagra córka Andie McDowell, Margaret Qualley.
Gospodarka USA, pomimo najostrzejszego od półwiecza wzrostu stóp procentowych, pozostaje przegrzana. Perspektywy gospodarki Europy ponownie się jednak pogorszyły. Na tym tle Polska będzie zieloną wyspą.
Pracodawca będzie musiał zapewnić zatrudnionym ochronę przed działaniem czynników reprotoksycznych, czyli takich, które mogą mieć negatywny wpływ m.in. na kwestie płodności.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
