Liczące 538 stron orzeczenie koncentruje się na prawach osób śmiertelnie chorych. Jak podkreślił sąd, tzw. pasywna eutanazja może być dozwolona, tylko jeśli pacjent może podjąć w tej sprawie świadomy wybór i jest pewność, że rozumie jego konsekwencje.

Prawo do życia powinno być rozumiane jako prawo do życia z ludzką godnością („right to live with human dignity"). Oznacza ono istnienie prawa do godnej śmierci, co powinna gwarantować odpowiednio dostojna procedura – uznali sędziowie.

Artykuł 21 indyjskiej konstytucji głosi: nikt nie będzie pozbawiony życia ani wolności osobistej bez określonej procedurą podstawy prawnej.