NIK dobrze ocenia przede wszystkim wykonanie pierwszego etapu Programu Żuławskiego, którego realizację zaplanowano do 2030 roku. Zwiększenie skuteczności ochrony przeciwpowodziowej nie oznacza całkowitego wyeliminowania ryzyka powodziowego. Konieczne jest podejmowanie stałych wysiłków pozwalających na wykluczenie tego zagrożenia. Jest to szczególnie ważne w obliczu prognozowanych zmian klimatycznych, które w przyszłości mogą spowodować wzrost ryzyka powodziowego.
W wyniku działań prowadzonych w latach 2009-2015 na Żuławach przez administrację rządową i samorządową, w tym realizacji strategicznego Programu „Kompleksowego zabezpieczenia przeciwpowodziowego Żuław - do roku 2030", zwiększyła się skuteczność osłony przeciwpowodziowej w Delcie Wisły. Jednym z czynników, który w znacznym stopniu wpłynął na ten stan była przebudowa ujścia Wisły do Zatoki Gdańskiej, tzw. kierownic, dzięki którym uzyskano poprawę warunków odpływu wód i spływu lodu, a także stworzono lepsze warunki do odprowadzania rumowiska transportowanego rzeką i kształtowania jej stożka usypowego w Zatoce. Z kolei modernizacja wałów przeciwpowodziowych, m.in. Wisły i jeziora Druzno spowodowała poprawę ich szczelności, zwiększając stateczność tych budowli w sytuacji utrzymywania się wysokich stanów wód przez dłuższy okres, a w przypadku wałów wiślanych również przejścia fali wezbraniowej. Ponadto przebudowa stacji pomp odwadniających obszary depresyjne i przydepresyjne zwiększyła efektywność ich pracy poprzez wzrost wydajności większości urządzeń oraz zautomatyzowanie procesu sterowania nimi oraz ograniczenie awaryjności. Jednocześnie w wyniku przebudowy Kanału Raduni uszczelniono i umocniono obwałowania tego cieku, a przebudowa koryt rzek: Motława, Wąska i Dzierzgoń zwiększyła drożność i przepustowość przepływu wód i lodów.
Realizację zadań z zakresu ochrony przeciwpowodziowej wspomaga również System Monitoringu Ryzyka Powodziowego, tzw. SMoRP, stworzony przez Regionalny Zarząd Gospodarki Wodnej. Zapewnia on rozpoznanie i ocenę ryzyka powodziowego na obszarze Żuław, a także jego zmiany w czasie oraz identyfikację miejsc, które nie zapewniają wystarczającej ochrony przed zagrożeniami powodziowymi. Stworzenie systemu SMoRP zapewniło także możliwość bieżącego, zdalnego śledzenia zlodzenia Wisły, co pomaga w sytuacji pojawiania się zatorów.
W ocenie NIK, zwiększenie skuteczności ochrony przed powodzią, osiągnięte przede wszystkim w efekcie poprawy stanu technicznego istniejącej infrastruktury przeciwpowodziowej, wymaga ciągłego podejmowania wysiłków w kierunku utrzymania tego stanu, ale również realizacji nowych inwestycji w celu dalszego ograniczania ryzyka powodziowego.
Żuławy to region o wyjątkowych walorach dziedzictwa kulturowego, krajobrazowego i przyrodniczego, z dużym potencjałem gospodarczym (zlokalizowane są tam m.in. zakłady przemysłowe o istotnym znaczeniu dla Polski) oraz turystycznym. Jednocześnie usytuowanie Żuław klasyfikuje ten teren do grupy obszarów o najwyższym w kraju stopniu zagrożenia powodziowego. Z tego powodu funkcjonowanie tego regionu jest bezpośrednio uzależnione od poprawnego działania infrastruktury ochrony przeciwpowodziowej oraz systemu zarządzania kryzysowego. System ten wymaga jednak określenia standardów wyposażenia wojewódzkich magazynów przeciwpowodziowych, aby wyeliminować stwierdzone przez NIK przypadki braku gotowości ich wyposażenia do natychmiastowego użycia. Nabiera to szczególnego znaczenia w świetle prognozowanych globalnych i regionalnych zmian klimatycznych, mogących powodować wzrost ryzyka powodziowego. Wzrost tego zagrożenia wynika także ze zwiększenia częstotliwości występowania zjawisk ekstremalnych oraz z intensyfikacji urbanizacyjnej na tereny bezpośrednio sąsiadujące z Żuławami. W ocenie zarządów melioracji istotnym niebezpieczeństwem dla utrzymania właściwego stanu wałów przeciwpowodziowych jest również aktywność bobrów.