Ponadto, jak wynika z art. 3 ust. 3 pkt 8 tej ustawy, za wypadek przy pracy uważa się też nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w okresie ubezpieczenia wypadkowego z danego tytułu podczas wykonywania zwykłych czynności związanych z prowadzeniem działalności pozarolniczej w rozumieniu przepisów o systemie ubezpieczeń społecznych.
Co się należy
Z art. 18 ust. 1 i 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa wynika, że świadczenie rehabilitacyjne przysługuje ubezpieczonemu, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja lecznicza rokują odzyskanie zdolności do pracy. Świadczenie to należy się przez okres niezbędny do przywrócenia zdolności do pracy, ale nie dłużej niż przez 12 miesięcy. W myśl natomiast art. 6 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy wypadkowej ubezpieczonemu, którego niezdolność do pracy spowodował wypadek przy pracy lub choroba zawodowa, przysługuje zasiłek chorobowy. A z tytułu wypadku przy pracy świadczenie rehabilitacyjne otrzyma także ubezpieczony, który po wyczerpaniu zasiłku chorobowego jest nadal niezdolny do pracy, a dalsze leczenie lub rehabilitacja rokują odzyskanie zdolności do pracy.
Zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne z ubezpieczenia wypadkowego przysługują w wysokości 100 proc. podstawy wymiaru niezależnie od okresu podlegania ubezpieczeniu i to już od pierwszego dnia niezdolności do pracy spowodowanej wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową (art. 8 ust. 1 i 2 oraz art. 9 ust. 1 ustawy wypadkowej).
Opinia neurologa
W podanym stanie ZUS nie kwestionował tego, że doszło do zdarzenia wypadkowego, a jedynie niezdolność do pracy przedsiębiorcy i dodatkowo – występującą w okresie po zakończeniu pobierania zasiłku chorobowego. Przyjęty kierunek uzasadnienia decyzji ZUS wymaga weryfikacji oceny stanu zdrowia przedsiębiorcy. Jest ona przecież podstawą przyznania świadczenia rehabilitacyjnego z ubezpieczenia wypadkowego. W tym celu jednak potrzebne są wiadomości specjalne, czyli opinia biegłego sądowego lekarza określonej specjalności, zapewne w tym przypadku neurologa. W odwołaniu od decyzji ZUS do sądu przedsiębiorca powinien złożyć wniosek o przeprowadzenie takiej diagnozy.
Ciężar dowodu
Sąd ubezpieczeń społecznych nie ma obowiązku prowadzenia postępowania dowodowego z urzędu, zaś art. 468 kodeksu postępowania cywilnego nie stanowi podstawy dla przeciwnego twierdzenia. Tak wskazał Sąd Apelacyjny w Katowicach w wyroku z 29 października 2013 r. (III AUA 436/13). Zasada kontradyktoryjności obowiązuje w pełni także w sprawach z ubezpieczenia społecznego. Jednak to na ubezpieczonym spoczywa ciężar wykazania okoliczności uzasadniających jego prawo.
Z kolei Sąd Apelacyjny w Gdańsku w wyroku z 10 kwietnia 2013 r. (III AUa 168/12) podkreślił, że wykrycie prawdy przez sąd ogranicza się w zasadzie do przeprowadzenia dowodów zgłoszonych przez strony, bowiem na nich spoczywa ciężar dowodu (art. 6 kodeksu cywilnego). Zasada prawdy materialnej nie może bowiem przekreślać kontradyktoryjności procesu, gdyż ciężar wskazania niezbędnych dowodów spoczywa przede wszystkim na stronach procesowych.
