Tak uznał gdański oddział ZUS w decyzji z 14 marca 2016 r. (DI/10000/43/103/ 2016).
Wnioskodawca zamierza zredukować zatrudnienie bez przeprowadzania zwolnień grupowych. Jednocześnie chce zwalnianym pracownikom dobrowolnie zaoferować program outplacement, czyli aktywizacji zawodowej. W jego zakresie pracownicy i byli pracownicy będą mogli m.in. korzystać z sesji ze specjalistami, konsultacji prawnych lub uczęszczać na warsztaty. Udział w tych działaniach będzie dobrowolny i nieodpłatny, a głównym ich celem ma być wspieranie podwyższenia kwalifikacji zawodowych i poszukiwania pracy.
W ocenie wnioskodawcy realizowany przez niego program będzie spełniał cele wynikające z ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 149 ze zm.; dalej: ustawa o promocji zatrudnienia).
Wskazał również, że świadczenia otrzymywane przez pracowników i byłych pracowników w tym programie będą stanowić ich przychód. Jednak zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 90 lub pkt 118 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych świadczenia te są zwolnione z opodatkowania jako przyznawane w związku z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych lub szkoleniami i przygotowaniem zawodowym dorosłych. Wnioskodawca wyraźnie zaznaczył, że pracownicy będą podnosić kwalifikacje zawodowe i szkolić się na podstawie ustawy o promocji zatrudnienia, a nie zgodnie z art. 1031–1036 kodeksu pracy. Zdaniem wnioskodawcy te świadczenia nie będą stanowiły podstawy wymiaru składek społecznych. Ma to wynikać z § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia ministra pracy i polityki socjalnej z 18 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad ustalania podstawy wymiaru składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe (tekst jedn. DzU z 2015 r., poz. 2236 ze zm.; dalej: rozporządzenie składkowe). Zgodnie z tą regulacją oskładkowaniu nie podlega wartość świadczeń przyznanych przez pracodawcę zgodnie z odrębnymi przepisami na podnoszenie kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracownika z pewnymi wyłączeniami.
ZUS nie zgodził się z tym stanowiskiem. Co prawda, nie kwestionował waloru programu outplacement, tj. celu, jakim było podwyższenie kwalifikacji zawodowych pracowników. Jako nieprawidłową uznał jednak opinię wnioskodawcy o możliwości wyłączenia spod oskładkowania świadczeń przyznawanych w tym programie. Według ZUS za odrębne przepisy, o których mowa w § 2 ust. 1 pkt 29 rozporządzenia składkowego, można uznać jedynie postanowienia Kodeksu pracy. Kwestie związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników regulują art. 103
