- Spółka zatrudniła nowego dyrektora finansowego na podstawie kontraktu menedżerskiego. Czy podstawą do naliczania VAT w kontrakcie menedżerskim jest kwota wynagrodzenia brutto z kontraktu czy netto? Czy osoba zatrudniona na podstawie takiego kontraktu może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego? – pyta czytelniczka.
Zgodnie z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, nie uważa się za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą czynności, z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2–9 ustawy o PIT, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby wykonujące je są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich. Jak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 16 czerwca 2016 r. (I FSK 83/15): „chcąc ocenić, czy menedżer będący członkiem zarządu jest podatnikiem podatku od towarów i usług, należy przeprowadzić analizę kontraktu menedżerskiego w celu ustalenia, czy stosunek ten ma cechy charakterystyczne dla stosunku pracy, czy też dla umowy cywilnoprawnej pod kątem przesłanek określonych w art. 15 ust. 3 pkt 3 u.p.t.u. Przy ocenie tej należy mieć przy tym na uwadze odrębność stosunku organizacyjno-prawnego członka zarządu spółki i stosunku wynikającego z zawartego kontraktu".
Fiskus i sądy wyciągają podobne wnioski
Organy podatkowe najczęściej wyjaśniają, że w świetle art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT czynności wykonywane na podstawie umów o zarządzanie i kontraktów menedżerskich nie stanowią wykonywanej samodzielnie działalności gospodarczej, a w konsekwencji podmioty świadczące te usługi nie są w tym zakresie podatnikami VAT (zob. przykładowo interpretację Izby Skarbowej w Łodzi z 4 maja 2015 r., IPTPP1/4512-133/15-4/AK; interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu z 30 czerwca 2016 r., ILPP1/4512-1-303/16-4/MC czy interpretację Izby Skarbowej w Łodzi z 17 stycznia 2017 r.,1061-IPTPP2.4512. 527.2016.2.SM). Do podobnego wniosku dochodzą często sądy administracyjne (zob. przykładowo wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 23 stycznia 2015 r., III SA/Wa 3481/14 czy wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 22 lutego 2017 r., I FSK 1014/15).
Przyjęcie takiego stanowiska oznaczałoby, że dyrektor finansowy, o którym mowa w pytaniu, nie jest z tytułu wykonywania czynności na podstawie kontraktu menedżerskiego podatnikiem VAT, a więc pytania o podstawę naliczania VAT oraz możliwość korzystania ze zwolnienia podmiotowego są bezprzedmiotowe. Dlatego na użytek dalszej części odpowiedzi zakładam, że wyłączenie, o którym mowa w art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy o VAT, nie ma w przedstawionym stanie faktycznym zastosowania.
Wszystko co stanowi zapłatę
W myśl art. 29a ust. 1 ustawy o VAT, podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej. Z kolei art. 29a ust. 6 pkt 1 ustawy o VAT stanowi, że podstawa opodatkowania obejmuje podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty VAT.
