Ma „Rozrachunki z odbiorcami"
W rachunku PIT i CIT
W ujęciu podatkowym, należności odpisane jako przedawnione nie są kosztem podatkowym. Kosztem takim nie są także – co do zasady – odpisy aktualizujące wartość należności, chyba że dotyczą tej części należności, która została uprzednio zaliczona do przychodów należnych, a ich nieściągalność została uprawdopodobniona (art. 23 ust. 1 pkt 17 i 21 ustawy o PIT; art. 16 ust. 1 pkt 20 i 26a ustawy o CIT).
Przychodem podatkowym jest wartość przedawnionych zobowiązań. Ponadto, do przychodów zalicza się wartość należności przedawnionych w części, od której dokonane odpisy aktualizujące zostały uprzednio zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, a także równowartość odpisów aktualizujących wartość należności, uprzednio zaliczonych do kosztów podatkowych, w przypadku ustania przyczyn, dla których dokonano tych odpisów (art. 14 ust. 2 pkt 6, 7b i 7c ustawy o PIT; art. 12 ust. 1 pkt 3, 4d i 4e ustawy o CIT).
Zasada kasowa
Odsetki są przychodem (i odpowiednio kosztem) podatkowym dopiero w dacie ich rzeczywistej zapłaty przez kontrahenta. Dlatego odsetki naliczone, lecz nieotrzymane (niezapłacone) od należności (zobowiązań) nie są przychodem (kosztem) w sensie podatkowym (art. 14 ust. 3 pkt 2, art. 23 ust. 1 pkt 32 ustawy o PIT; art. 12 ust. 4 pkt 2, art. 16 ust. 1 pkt 11 ustawy o CIT). W związku z powyższym, utworzony na nie odpis aktualizujący nie może być kosztem uzyskania przychodów.
Terminy płatności określa nie tylko umowa
Uprawnienia wierzyciela i obowiązki dłużnika w związku z terminami zapłaty w transakcjach handlowych, których przedmiotem jest odpłatna dostawa towaru lub odpłatne świadczenie usługi, w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą, określa ustawa z 8 marca 2013 r. o terminach zapłaty w transakcjach handlowych (tekst jedn. DzU z 2016 r., poz. 684). Jeżeli strony transakcji handlowej nie przewidziały w umowie terminu zapłaty, wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, po upływie 30 dni liczonych od dnia spełnienia przez niego świadczenia, do dnia zapłaty. Jeżeli natomiast strony transakcji handlowej przewidziały w umowie termin zapłaty dłuższy niż 30 dni, wierzyciel może żądać odsetek ustawowych po upływie 30 dni, liczonych od dnia spełnienia swojego świadczenia i doręczenia dłużnikowi faktury lub rachunku, potwierdzających dostawę towaru (wykonanie usługi), do dnia zapłaty, ale nie dłużej, niż do dnia wymagalności świadczenia pieniężnego. Wierzycielowi, bez wezwania, przysługują odsetki ustawowe za opóźnienie w transakcjach handlowych, chyba że strony uzgodniły wyższe odsetki, za okres od dnia wymagalności świadczenia pieniężnego do dnia zapłaty, jeżeli są spełnione łącznie następujące warunki: