Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 marca 2017 r. (I FSK 1492/15).
Bank planuje wprowadzić na rynek nową usługę finansową w postaci kredytu konsumpcyjnego. Jej istotą będzie kredytowanie przez bank na zlecenie partnerów handlowych (sprzedawców) oferowanych przez nich towarów, które będzie udzielane bezpośrednio klientom nabywającym te towary od danego sprzedawcy. Równocześnie umowa będzie miała charakter warunkowy, tzn. bank wyrazi zgodę na zawarcie umowy z klientem pod warunkiem spełnienia przez niego określonych przesłanek, w tym przede wszystkim posiadania zdolności kredytowej. Kredyty będą udzielane klientom przez bank na promocyjnych warunkach ustalonych w zawartych ze sprzedawcami umowach. W zamian za przyjęcie zlecenia od sprzedawcy oraz jego realizację bank otrzyma od sprzedawcy odpowiednie wynagrodzenie. Bank zapytał organ podatkowy czy realizacja usługi zlecenia kredytowego będzie korzystać ze zwolnienia z VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Zdaniem banku, usługi zlecenia kredytowego będą podlegać zwolnieniu przedmiotowemu z VAT jako usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych.
Organ podatkowy w interpretacji z 28 kwietnia 2014 r. (IPPP1/443-63/14-2/AP) stwierdził, że opisana we wniosku usługa nie stanowi czynności udzielania kredytów w świetle art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, ponieważ bank nie udziela kredytu sprzedawcy, ale działając na jego zlecenie udziela kredytu klientowi sprzedawcy, z którym wiąże go umowa. Tym samym bank świadczy na rzecz sprzedawcy usługę, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, która nie podlega zwolnieniu z opodatkowania.
Wyrokiem z 24 marca 2015 r. (III SA/Wa 2226/14) WSA w Warszawie oddalił skargę na interpretację. Zdaniem sądu, istotą usługi zlecenia kredytowego nie jest udostępnienie kapitału sprzedawcy ani działalność pośrednictwa w tym zakresie. Celem sprzedawcy nie jest bowiem uzyskanie kapitału, ale zwiększenie sprzedaży towarów.
NSA uchylił wyrok sądu I instancji i interpretację organu podatkowego. W ustnym uzasadnieniu wskazał, że doszło do błędnej wykładni art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Zdaniem NSA, wskazana usługa jest czynnością udzielania kredytu lub pożyczki, a zatem korzysta z przedmiotowego zwolnienia. Nieistotne jest w tym przypadku, że każdy z podmiotów ma w omawianej transakcji swoje cele. Zatem usługa, w której bank otrzymuje wynagrodzenie od sprzedawcy, udzielając w zamian osobie trzeciej kredytu na preferencyjnych warunkach, podlega zwolnieniu z VAT. —Katarzyna Wadycka, współpracowniczka zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte