Przekwalifikowany budynek wolno odpisać w trzy lata

Podatnik ma prawo do indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do jego ewidencji.

Publikacja: 04.04.2018 02:00

Przekwalifikowany budynek wolno odpisać w trzy lata

Foto: AdobeStock

- W marcu 2017 r. przedsiębiorca nabył nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, oddanym do użytku w kwietniu 1992 r. Poprzedni właściciel nieruchomości wynajmował budynek od lipca 1992 r. do grudnia 2016 r. na cele użytkowe (m.in. sklepy, biuro rachunkowe). W celu aktualizacji danych zlecono geodecie sprawdzenie stanu rzeczywistego oraz danych ewidencyjnych. Starosta potwierdził zmianę funkcji budynku z mieszkalnego na niemieszkalny. Aktualny wypis z kartoteki budynków z marca 2018 r. potwierdza klasyfikację budynku jako handlowo-usługowy, znajdujący się w grupie 103 klasyfikacji środków trwałych (KŚT). Odpowiednie zmiany naniesiono również w księdze wieczystej tej nieruchomości. W kwietniu 2018 r. przedsiębiorca zamierza wprowadzić budynek do używania w prowadzonej firmie jako środek trwały. Ponieważ dokumenty, które posiada, pozwalają na uznanie budynku jako używany przed nabyciem, podatnik zamierza przyjąć indywidualną stawkę amortyzacji 33,33 proc. rocznie. Czy może zastosować taką stawkę? – pyta czytelnik.

Co do zasady, środek trwały podlega amortyzacji według stawki amortyzacyjnej określonej w wykazie stawek amortyzacyjnych z przepisów podatkowych, wynoszącej dla budynków (lokali) niemieszkalnych 2,5 proc. Ustawa o PIT przewiduje również możliwość ustalenia przez podatnika indywidualnej stawki amortyzacyjnej dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika.

Reguła i wyjątki

Podatnicy mogą indywidualnie ustalić stawki amortyzacyjne dla takich środków trwałych, z tym że okres amortyzacji dla budynków (lokali) i budowli, innych niż wymienione w art. 22j ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT (czyli innych niż budynki/lokale niemieszkalne, dla których stawka amortyzacyjna z wykazu wynosi 2,5 proc.) nie może być krótszy niż 10 lat. Wyjątkiem są:

a) trwale związane z gruntem budynki handlowo-usługowe wymienione w rodzaju 103 KŚT i inne budynki niemieszkalne wymienione w rodzaju 109 KŚT, trwale związane z gruntem,

b) kiosk towarowy o kubaturze poniżej 500 m3, domki kempingowe i budynki zastępcze

– dla których okres amortyzacji nie może być krótszy niż trzy lata (zob. art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT).

Uwaga! Środki trwałe, o których mowa w art. 22j ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, uznaje się za:

1)

używane – jeżeli podatnik wykaże, że przed ich nabyciem były wykorzystywane co najmniej przez 60 miesięcy, lub

2)

ulepszone – jeżeli przed wprowadzeniem do ewidencji wydatki poniesione przez podatnika na ulepszenie stanowiły co najmniej 30 proc. wartości początkowej.

Zastosowanie indywidualnej stawki amortyzacyjnej jest więc możliwe wyłącznie do składników majątku, które przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych i przed ulepszeniem spełniały ustawowe kryteria uznania ich za środek trwały. Stawkę tę można przyjąć dla używanych środków trwałych po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika lub dla ulepszonych środków trwałych, które przed wprowadzeniem do ewidencji środków trwałych zostały ulepszone.

Wykorzystanie przed nabyciem

W definicji używanego środka trwałego występują dwa istotne elementy:

- sformułowanie „przed nabyciem", które oznacza, że chodzi o jakiekolwiek przeniesienie własności (np. darowizna, zakup), oraz

- udowodnienie „wykorzystania", bez doprecyzowania przez kogo i na jakie cele dany składnik majątku miał być wykorzystywany.

Używanie środka trwałego musi zatem nastąpić przed jego nabyciem przez podatnika. Podatnik może więc zastosować indywidualną stawkę amortyzacji, jeżeli nabył używany środek trwały, który przed tym nabyciem był wykorzystywany u poprzedniego właściciela (właścicieli) przez wymagany okres 60 miesięcy.

Sposób ustalenia stawki amortyzacyjnej dla środków trwałych uzależniony jest również od rodzaju środka trwałego, ustalonego zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z 3 października 2016 r. w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT) (DzU z 2016 r., poz. 1864). Zgodnie z objaśnieniami szczegółowymi do KŚT, przez budynek należy rozumieć obiekt budowlany, który jest na trwale powiązany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach. Przy czym budynki niemieszkalne są to obiekty budowlane wykorzystywane głównie dla potrzeb niemieszkalnych. Budynki niemieszkalne w KŚT ujęto w grupie 1, podgrupa 10. Zaliczono do nich m.in. pozostałe budynki handlowo-usługowe, wymienione w rodza- ju 103.

Nawet 33,33 proc.

Skoro opisany budynek niemieszkalny przed jego nabyciem przez przedsiębiorcę był wykorzystywany przez poprzedniego właściciela dłużej niż 60 miesięcy, to spełnia definicję używanego środka trwałego. Ponadto, jeżeli budynek ten zostanie po raz pierwszy wprowadzony do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w działalności gospodarczej przedsiębiorcy i został zakwalifikowany do rodzaju 103 KŚT, to prawidłowo zastosował on indywidualną stawkę amortyzacyjną w wysokości 33,33 proc. i przyjął okres amortyzacji nie krótszy niż trzy lata.

W podobnej sprawie wypowiedział się Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 6 lutego 2018 r. (0113-KDIPT2 -1.4011.483.2017.1.MM), przyznając wnioskodawcy prawo do amortyzacji budynku w trzy lata.

Autor jest doradcą podatkowym

- W marcu 2017 r. przedsiębiorca nabył nieruchomość zabudowaną budynkiem mieszkalnym, oddanym do użytku w kwietniu 1992 r. Poprzedni właściciel nieruchomości wynajmował budynek od lipca 1992 r. do grudnia 2016 r. na cele użytkowe (m.in. sklepy, biuro rachunkowe). W celu aktualizacji danych zlecono geodecie sprawdzenie stanu rzeczywistego oraz danych ewidencyjnych. Starosta potwierdził zmianę funkcji budynku z mieszkalnego na niemieszkalny. Aktualny wypis z kartoteki budynków z marca 2018 r. potwierdza klasyfikację budynku jako handlowo-usługowy, znajdujący się w grupie 103 klasyfikacji środków trwałych (KŚT). Odpowiednie zmiany naniesiono również w księdze wieczystej tej nieruchomości. W kwietniu 2018 r. przedsiębiorca zamierza wprowadzić budynek do używania w prowadzonej firmie jako środek trwały. Ponieważ dokumenty, które posiada, pozwalają na uznanie budynku jako używany przed nabyciem, podatnik zamierza przyjąć indywidualną stawkę amortyzacji 33,33 proc. rocznie. Czy może zastosować taką stawkę? – pyta czytelnik.

Pozostało 82% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe