Takie stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 8 grudnia 2016 r. (0461-ITPP1.4512.848.2016.1.DM).
Deweloper (spółka) prowadzący inwestycje budowlane w zakresie budowy lokali mieszkaniowych i gospodarczych chce rozpocząć sprzedaż mieszkań przy zastosowaniu w rozliczeniach zamkniętych mieszkaniowych rachunków powierniczych i dlatego planuje zawarcie z bankiem umowy o prowadzenie rachunku powierniczego.
Na rachunku tym mają być gromadzone środki wpłacane przez nabywcę lokalu w wykonaniu umowy deweloperskiej zawartej między nim a spółką. Zgodnie z postanowieniami umowy, spółka jest posiadaczem rachunku, jednak właścicielem środków jest osoba trzecia (powierzający – nabywca lokalu), który robi wpłaty na rachunek. Środki zostaną wypłacone deweloperowi jednorazowo, w całości, po spełnieniu wskazanych warunków i w określonym terminie po zawarciu umowy przeniesienia własności lokalu na nabywcę.
Wnioskodawca wskazał, że do momentu uwolnienia środków zgromadzonych na rachunku poszczególne wpłaty będą miały charakter nieostateczny i warunkowy. Ponadto będą mogły potencjalnie podlegać zwrotowi. Do momentu spełnienia się warunków przewidzianych w umowie deweloperskiej, środki będą miały charakter bardziej zabezpieczający niż stanowiący zaliczkę czy częściową płatność z tytułu dostawy lokalu. Jednocześnie, deweloper, jako posiadacz rachunku, nie ma możliwości rozporządzania zgromadzonymi środkami, a korzystanie z nich jest odsunięte w czasie aż do ostatecznego wykonania umowy.
Spółka chciała potwierdzić, że poszczególne wpłaty, jako że nie stanowią zaliczki, nie wiążą się z powstaniem obowiązku podatkowego w dacie ich transferu na rachunek, ale dopiero ewentualnie w momencie uwolnienia tych środków i w konsekwencji ich przekazania do dyspozycji deweloperowi.
