Za taką interpretacją przepisów opowiedział się dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z 10 stycznia 2018 r. (0115-KDIT1-1.4012.798.2017.1.KM).
Spółka nabyła towary od swojego dostawcy na podstawie faktury wystawionej 15 września 2016 r. W tym samym miesiącu spółka odliczyła kwotę VAT wykazanego na fakturze. Jako termin płatności na fakturze dostawcy wskazano 22 stycznia 2017 r. Część należności dostawcy wynikającej z faktury została opłacona przez spółkę przed upływem terminu płatności, jeszcze w 2016 r., jednak pozostała kwota należności nie została zapłacona w terminie 150. dni od terminu płatności określonego na fakturze. W związku z tym, w czerwcu 2017 r. spółka zrobiła korektę in minus odliczonej kwoty podatku wynikającej z tej faktury przypadającego na nieuregulowaną część należności. Jednak 25 września 2017 r. dostawca wystawił dla spółki notę korygującą, w której przesunięto termin płatności faktury na 30 czerwca 2018 r. Nota korygująca została zaakceptowana przez spółkę. Na dzień złożenia wniosku o interpretację cześć należności wynikającej z faktury nie została przez spółkę opłacona. Spółka zwróciła się z pytaniem, czy w związku z zaakceptowaną przez strony transakcji zmianą terminu płatności za fakturę, spółka powinna skorygować in plus kwotę VAT, który skorygowała in minus w czerwcu 2017 r.
Zdaniem spółki, przesunięcie przez strony terminu zapłaty wierzytelności skutkuje przesunięciem terminu jej wymagalności, nawet jeśli wierzytelność stała się wcześniej wymagalna. Skutkiem powyższego, 150-dniowy termin płatności będący warunkiem obowiązku korekty kwoty podatku naliczonego, upłynie dopiero w grudniu 2018 r., a więc, jako że przyczyna dokonanej uprzednio korekty ustała, spółka powinna powtórnie zwiększyć kwotę podatku naliczonego, którą pomniejszyła w korekcie.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zakwestionował stanowisko spółki. Wskazał, że aby skutecznie odroczyć termin płatności, należy to zrobić przed jego upływem. Nie jest natomiast możliwe odroczenie terminu, który już upłynął. W ocenie organu, wyłącznie zawarcie przez strony umowy porozumienia, ugody czy jakiegokolwiek innego rodzaju pisma, które przedłuża termin spłaty wierzytelności przed upływem 150. dni od pierwotnie ustalonych terminów płatności, skutkuje tym, że termin naliczania 150. dni biegnie każdorazowo od nowego wyznaczonego terminu spłaty długu. Dodatkowo, organ wskazał, że brzmienie art. 89a i 89b ustawy o VAT, regulujących ten tryb korygowania podatku, odwołuje się do terminu płatności wskazanego w umowie lub na fakturze, a więc wydłużenie terminu płatności powinno nastąpić przez korektę faktury lub podpisanie aneksu do umowy.
Komentarz eksperta
Michał Pępek, konsultant w dziale prawnopodatkowym PwC