W tej kwestii wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 22 czerwca 2016 r. (III PK 119/15) uznając w nim, iż generalną zasadą jest wliczenie okresu zasadniczej służby wojskowej do okresu zatrudnienia (art. 301 kodeksu pracy). Okres takiej służby jest, zatem okresem zaliczanym do pracowniczego stażu zatrudnienia i od chwili tego zaliczenia stanowi z nim jedność oraz dzieli w przyszłości jego los. Wyłączenie z art. 120 ust. 2 i 3 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP obejmuje tylko zaliczenie okresu służby wojskowej do stażu wymaganego do nabycia uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom pracodawcy, u którego podjęto pracę, przez co należy rozumieć uprawnienia, które są uzależnione wyłącznie od stażu zakładowego.

Innymi słowy, zdaniem SN okres służby wojskowej podlega zaliczeniu do okresu zatrudnienia pracownika na zasadzie art. 120 ust. 2 i 3 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP, jeżeli w zakładowych regulacjach płacowych staż pracy zaliczany do nabycia uprawnienia do nagrody jubileuszowej uwzględnia poprzednie okresy zatrudnienia u innych pracodawców. A tak jest w przypadku dodatku stażowego i nagrody jubileuszowej przysługującym członkom korpusu służby cywilnej. To, że uprawnienia do tych świadczeń wynikają nie z regulacji zakładowych a z przepisów powszechnie obowiązujących (ustawy i rozporządzenia) nie ma tu żadnego znaczenia.

—Małgorzata Jankowska

podstawa prawna: Art. 120 ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1430 ze zm.)