Izba Skarbowa w Katowicach wyjaśniła w interpretacji, że pieniądze na utrzymanie dorosłego dziecka nie stanowią darowizny, ale wykonanie obowiązku alimentacyjnego.
Z pytaniem zwrócił się podatnik, który rozpoczął niedawno studia doktoranckie w trybie dziennym. Nie ma żadnych dochodów ani majątku wystarczającego na samodzielne utrzymanie. Wyjechał na studia do innego miasta i wynajmuje tam mieszkanie ze swoją dziewczyną. Od 2010 r., kiedy rozpoczął studia magisterskie, rodzice przekazują mu 1200 zł miesięcznie, najczęściej w formie gotówkowej, rzadziej przelewem. Mężczyzna nie zawierał z rodzicami żadnej umowy dotyczącej wsparcia finansowego. Zaniepokoił się jednak, czy przekazywane świadczenia nie będą stanowiły darowizny podlegającej opodatkowaniu, którą powinien zgłosić do urzędu skarbowego.
Dyrektor Izby Skarbowej uznał, że rodzice wypłacają środki na utrzymanie dorosłego dziecka ze względu na obowiązek alimentacyjny. Nie jest to ani darowizna, ani żaden inny tytuł wymieniony w art. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, który podlegałby opodatkowaniu tą daniną.
Przypomniał też, że zgodnie z art. 128 kodeksu rodzinnego i opiekuńczego obowiązek dostarczania środków utrzymania (obowiązek alimentacyjny) obciąża krewnych w linii prostej oraz rodzeństwo. W myśl art. 133 § 1 tej ustawy rodzice obowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, chyba że dochody z majątku dziecka wystarczają na pokrycie kosztów jego utrzymania i wychowania.
Oznacza to, że środki otrzymywane przez wnioskodawcę nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Mężczyzna nie musi więc składać do urzędu skarbowego żadnych informacji, które byłyby warunkiem zastosowania zwolnienia z podatku darowizny dla członków najbliższej rodziny (art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn).
