Sędziowie mają być ślepo posłuszni władzy

Działania organów państwa dotyczące instytucjonalnych zmian w sądownictwie, przede wszystkim w Krajowej Rady Sądownictwa, są ukierunkowane przez arbitralne rozstrzygnięcia prezesa Prawa i Sprawiedliwości.

Aktualizacja: 26.03.2017 15:42 Publikacja: 26.03.2017 12:00

Sędziowie mają być ślepo posłuszni władzy

Foto: Fotorzepa, Jerzy Dudek

To musi budzić sprzeciw, bo zgodnie z konstytucją ukierunkowanie działań organów państwa ma mieć formy demokratyczne. To jest istotą państwa prawnego.

Dla rządu te rozstrzygnięcia są dyrektywą przyjmowaną biernie do realizacji. Taka postawa dokumentuje ślepe posłuszeństwo, a jednocześnie wyjaśnia, dlaczego nie ma rzeczowej rozmowy między władzą a sędziami.

Na co liczy władza

Rzeczowa rozmowa jest tylko wówczas, gdy równoprawni uczestnicy formułują uargumentowane poglądy i wyłącznie siła argumentów, a nie pozycja polityczna decyduje o ich przyjęciu bądź odrzuceniu. Tymczasem dzisiejszy sposób narracji przyjmowany przez władzę dowodzi tego, że nie dostrzega ona różnicy między rzeczową rozmową a służbową odprawą.

Władza, kształtując instytucjonalne rozwiązania, oczekuje, że sędziowska społeczność przyjmie postawę Mickiewiczowskiego Asesora, który powiadał o sobie: „Ongiś cara, dziś Napoleona najwierniejszy sługa". To właśnie władza chce usłyszeć od sędziów. Oczekuje, że sędziowie szybko i przekonująco zadeklarują aprobatę dla zmian dotyczących Krajowej Rady Sądownictwa. Sędzia ma zaakceptować i usprawiedliwić przed samym sobą zmianę dotychczas głoszonych i aprobowanych wartości. Ma bagatelizować jako niezagrażające niezawisłości proponowane przez władzę zmiany w Krajowej Radzie Sądownictwa.

Czy takiego serwilizmu władza się doczeka?

Uważam, że od całej sędziowskiej społeczności z pewnością nie, albowiem tylko człowiek z gipsu potrafi zachować wobec siebie samego twarz, gdy głosi i realizuje, wbrew własnemu przekonaniu, obce poglądy.

Oczywiście, w społeczności sędziowskiej dokona się podział. Jedni w instytucjonalnych zmianach dostrzegą postępujący proces zniewolenia, inni szansę na szybką i błyskotliwą karierę. Uspokoją sumienie argumentem, że nowa ustawa o Krajowej Radzie Sądownictwa zapewnia zgodność między lex a ius.

Nie dajmy sobie wmówić

Dla dokonywanych zmian w sądownictwie władza potrzebuje społecznej aprobaty. Stara się ją uzyskać przy pomocy technik socjotechnicznych, kształtując wizerunek sędziowskiej społeczności tak, by wywołać zakładany i pożądany przez siebie efekt.

Jest to oddziaływanie na świadomość społeczną, między innymi poprzez:

- podsunięcie fałszywych schematów rozumowania,

- demagogicznie narzucone oceny dotyczące sędziów,

- budzenie i utrwalanie podejrzliwości wobec sędziów,

- rozbudzanie uczucia niechęci, złości, wrogości, nienawiści wobec sędziów.

To jest tworzywo wykorzystywane do budowania fałszywego wizerunku sędziowskiej społeczności. W sposób świadomy i celowy ma kształtować publiczną opinię o sędziach. Władza korzysta z dyrektywy socjotechnicznej: „dziel, aby rządzić".

Budowany wizerunek sędziów ma ugruntować w opinii społecznej przekonanie, że wśród sędziów dominuje, i to na skalę niespotykaną, postępowanie niezgodne z etyką zawodową. To ma uzasadnić radykalne i głębokie zmiany w sądownictwie bez udziału sędziów.

Sama się boi

Tylko jeśli społeczeństwo wypracuje w sobie nawyk krytycyzmu wobec działań władzy publicznej, nawyk niezależności intelektualnej, a także umiejętność wykrywania zabiegów manipulatorskich, dostrzeżemy, na czym polega zakłamanie władzy w stosunku do deklarowanych ideałów budowy sprawnego wymiaru sprawiedliwości.

Władza, która zmienia sądownictwo, a jednocześnie zamiast zaprosić sędziów do rozmów, pokazuje im drzwi tylko dlatego, że mają inne, odmienne oceny, taka władza ujawnia niewiarę w siłę własnych argumentów, a zatem własną bojaźń i słabość.

Autor jest prof. dr hab., kierownikiem Katedry Prawa Finansowego Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu

To musi budzić sprzeciw, bo zgodnie z konstytucją ukierunkowanie działań organów państwa ma mieć formy demokratyczne. To jest istotą państwa prawnego.

Dla rządu te rozstrzygnięcia są dyrektywą przyjmowaną biernie do realizacji. Taka postawa dokumentuje ślepe posłuszeństwo, a jednocześnie wyjaśnia, dlaczego nie ma rzeczowej rozmowy między władzą a sędziami.

Pozostało 90% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Opinie Prawne
Prof. Pecyna o komisji ds. Pegasusa: jedni mogą korzystać z telefonu inni nie
Opinie Prawne
Joanna Kalinowska o składce zdrowotnej: tak się kończy zabawa populistów w podatki
Opinie Prawne
Robert Gwiazdowski: Przywracanie, ale czego – praworządności czy władzy PO?
Opinie Prawne
Ewa Szadkowska: Bieg z przeszkodami fundacji rodzinnych
Opinie Prawne
Isański: O co sąd administracyjny pytał Trybunał Konstytucyjny?