Zamach na Kennedy'ego: Zagadka Dallas

W 2013 r. agencja Associated Press przeprowadziła wśród Amerykanów sondaż w sprawie zamachu na Johna F. Kennedy'ego. Aż 59 proc. respondentów wyraziło przekonanie, że zamach nie był dziełem tylko jednego strzelca – 24-letniego Lee Harveya Oswalda – ale szeroko zakrojonym spiskiem, w który było zaangażowanych wiele osób.

Aktualizacja: 19.11.2017 15:52 Publikacja: 18.11.2017 23:01

Zamach na Kennedy'ego: Zagadka Dallas

Foto: Getty Images

Większość badanych uważała także, że zamach zmienił losy ludzkości. Dla Amerykanów John F. Kennedy jest bowiem niemal ikonicznym symbolem zdrowego, młodego, błyskotliwego i nieprzekupnego przywódcy, który w polityce kierował się jedynie szlachetnym pragnieniem ustanowienia światowego pokoju.

Niestety, jest to obraz skrajnie wyidealizowany, a może wręcz fałszywy. Jedynie ludzie z najbliższego otoczenia 35. prezydenta USA wiedzieli, że ich szef był nie tylko obsesyjnym kobieciarzem uzależnionym od twardych narkotyków, ale też człowiekiem uwikłanym w mroczne i do tej pory niewyjaśnione interesy różnych organizacji przestępczych. Wbrew swojej męczeńskiej legendzie był bardzo słabym prezydentem. Za jego poważne błędy, zarówno w polityce wewnętrznej, jak i zagranicznej, przyszło zapłacić wysoką cenę następcom.

Był też człowiekiem bardzo chorowitym. Często skarżył się na silne bóle żołądka, które prawdopodobnie były spowodowane zapaleniem jelit. Już w dzieciństwie dostawał silne leki przeciwbólowe. Na studiach doszły do tego mocne sterydy, ponieważ nabawił się wyjątkowo bolesnej kontuzji stawu krzyżowo-biodrowego. Po studiach pojawiły się także pierwsze przykre objawy choroby Addisona – dotkliwe bóle kończyn, złe nastroje, drażliwość i częste problemy gastryczne. W 1947 r. 30-letni John zdradził jednemu ze znajomych, że jest przekonany, iż nie pożyje dłużej niż dziesięć lat. Gwałtowna utrata masy ciała spowodowała, że lekarze zdecydowali się na terapię testosteronem. Być może to właśnie ta kuracja wywołała u młodego polityka dziki wręcz apetyt seksualny.

Ból kręgosłupa i krocza bywał tak dotkliwy, że kierowca prowadzący prezydencki samochód musiał zachowywać dużą ostrożność w czasie jazdy po nierównościach. Wśród ochroniarzy prezydenta krążyła złośliwa opinia, że jest on wożony jak stara dama do kościoła. Być może to wyjaśnia, dlaczego 22 listopada 1963 r. limuzyna wioząca pierwszą parę Ameryki oraz gubernatora Teksasu Johna Connally'ego z małżonką poruszała się po ulicach Dallas wyjątkowo wolno, naruszając tym samym podstawowe zasady bezpieczeństwa głowy państwa.

Złamano zresztą prawie wszystkie reguły bezpieczeństwa. Już kilka dni przed przylotem Johna F. Kennedy'ego do Teksasu wiadomo było, że prezydent przejedzie przez najważniejsze ulice Dallas trasą długości ok. 16 km z lotniska Dallas Love Field do hali wystawowej Dallas Trade Mart. Agenci Secret Service uważali, że ogłoszenie tej informacji jest zaproszeniem ekstremistów do dokonania zamachu. Ale zarówno szef sztabu Białego Domu Kenneth Patrick O'Donnell, jak i teksascy demokraci naciskali, żeby prezydent pokazał się jak największej liczbie mieszkańców Dallas. Polityczne kunktatorstwo przeważyło nad zdrowym rozsądkiem. Ceną było życie prezydenta.

Raport komisji Warrena, w który nie wierzy ponad połowa Amerykanów, jest do dzisiaj obowiązującą wykładnią historii zamachu na Johna F. Kennedy'ego. Śledczy byli przekonani, że Lee Harvey Oswald w ciągu zaledwie sześciu sekund oddał w kierunku prezydenta trzy strzały, z których dwa „na pewno" były celne. Komisja Warrena uznała więc, że nie istniał żaden spisek i że zarówno Oswald, jak i jego zabójca Jack Ruby działali na własną rękę. Wielu badaczy, historyków i zwykłych pasjonatów przez ponad 50 lat kwestionowało wnioski komisji, tworząc coraz bardziej rozbudowane teorie spiskowe. Ujawnione niedawno dokumenty CIA nie potwierdziły żadnej z nich.

A może nie dostrzegamy czegoś bardzo oczywistego? Może rzeczywiście istniał drugi strzelec, choć wcale nie był spiskowcem? Brzmi niedorzecznie? Bynajmniej. W tym numerze „Rzeczy o Historii" przedstawiam hipotezę, która wywołała wielką dyskusję w amerykańskich mediach. Nie jest pociągająca dla miłośników teorii spiskowych, ale opiera się na bardzo racjonalnych przesłankach.

Większość badanych uważała także, że zamach zmienił losy ludzkości. Dla Amerykanów John F. Kennedy jest bowiem niemal ikonicznym symbolem zdrowego, młodego, błyskotliwego i nieprzekupnego przywódcy, który w polityce kierował się jedynie szlachetnym pragnieniem ustanowienia światowego pokoju.

Niestety, jest to obraz skrajnie wyidealizowany, a może wręcz fałszywy. Jedynie ludzie z najbliższego otoczenia 35. prezydenta USA wiedzieli, że ich szef był nie tylko obsesyjnym kobieciarzem uzależnionym od twardych narkotyków, ale też człowiekiem uwikłanym w mroczne i do tej pory niewyjaśnione interesy różnych organizacji przestępczych. Wbrew swojej męczeńskiej legendzie był bardzo słabym prezydentem. Za jego poważne błędy, zarówno w polityce wewnętrznej, jak i zagranicznej, przyszło zapłacić wysoką cenę następcom.

2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Historia
Stanisław Ulam. Ojciec chrzestny bomby termojądrowej, który pracował z Oppenheimerem
Historia
Nie tylko Barents. Słynni holenderscy żeglarze i ich odkrycia
Historia
Jezus – największa zagadka Biblii
Historia
„A więc Bóg nie istnieje”. Dlaczego Kazimierz Łyszczyński został skazany na śmierć
Historia
Tadeusz Sendzimir: polski Edison metalurgii