Przesłanek jest dużo. Najbardziej popularna przesłanka, to niemożność podjęcia obowiązków małżeńskich z przyczyn natury psychicznej. Daje to stronom nieograniczone możliwości wnoszenie spraw o tzw. rozwód kościelny ale trudno jest to udowodnić.
Trzeba wykazać, że na chwilę składania oświadczenia o woli wstąpienia w związek małżeński strona była niedojrzała, czyli mimo kwalifikowanego wieku co najmniej lat 18-tu nie rozumiała czym jest małżeństwo, nie wiedziała jakie są obowiązki małżeńskie, nie była w stanie z przyczyn natury psychicznej tych obowiązków realizować. Często jest to mylnie rozumiane z chorobą psychiczną. Chodzi o taki mankament osobowości, która powodowałaby nieważność małżeństwa: brak wsparcia współmałżonka, niewykonywanie obowiązków małżeńskich.
Inną przyczyną może być symulacja małżeństwa, która polega na wykluczeniu przymiotu małżeństwa bądź też celu małżeństwa. Kościół wyróżnia cele i przymioty małżeństwa. Jest to: jedność małżeństwa, wierność w małżeństwie, nierozerwalność w małżeństwie, dobro małżonków oraz zrodzenie i wychowanie potomstwa. Jeśli strona pozytywnym aktem woli a priori wykluczy któryś z tych celów lub przymiotów, to symuluje małżeństwo.
Uzależnienie jednego z małżonków od swojej rodziny generacyjnej jest częstą podstawą do stwierdzenia nieważności małżeństwa np. brak konsultowania ważnych decyzji ze współmałżonkiem, tylko z jednym z rodziców.