Czy nota obciążeniowa może być dowodem księgowym

Są takie operacje gospodarcze, które nie mogą być potwierdzone fakturą. Przepisy dopuszczają więc inne dokumenty za podstawę ujęcia kosztu w ewidencji. Muszą jednak zawierać wymagane dane.

Publikacja: 14.12.2017 01:00

Czy nota obciążeniowa może być dowodem księgowym

Foto: 123RF

Czy otrzymane noty księgowe mogą być podstawą do ujęcia wydatku jako kosztu uzyskania przychodów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów? – pyta czytelniczka.

Związek z przychodem lub zabezpieczeniem jego źródła oraz to, że koszt nie jest wprost wykluczony z rachunku podatkowego na podstawie art. 23 ustawy o PIT, to podstawowe kryteria uznawania wydatków przedsiębiorcy za koszty podatkowe. Jednak nawet wydatek spełniający te kryteria, ale nieprawidłowo udokumentowany, może zostać zakwestionowany przez urząd w rozliczeniach podatnika.

Ustawa o PIT nie określa bezpośrednio sposobu dokumentowania poniesionych wydatków, odsyłając w tym zakresie do odrębnych przepisów, regulujących zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Szczegółowe zasady prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów określaja rozporządzenie ministra finansów z  26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 728; dalej: rozporządzenie). Podstawą zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być wyłącznie dowody księgowe spełniające warunki określone w roz- porządzeniu.

I tak, stosownie do § 12 ust. 3 rozporządzenia, podstawą zapi- sów w księdze są dowody księgowe, którymi są m.in.:

1) faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej „fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami, lub

2) inne dowody, wymienione w § 13 i 14 rozporządzenia, stwierdzające fakt dokonania operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dowód dotyczy,

b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres dokonania operacji gospodarczej, której dowód dotyczy, z tym że jeżeli data dokonania operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, wystarcza podanie jednej daty,

c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

– oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Natomiast stosownie do §  13 rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:

1) dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;

2) noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;

3) dowody przesunięć;

4) dowody opłat pocztowych i bankowych;

5) inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.

Na udokumentowanie zapisów w księdze, dotyczących niektórych kosztów (wydatków), mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające: przy zakupie – nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach – przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku). (§ 14 ust. 1 rozporządzenia). Dowody wewnętrzne mogą dotyczyć wyłącznie enumeratywnie wskazanych w § 14 ust. 2 roz- porządzenia wydatków.

Rozporządzenie zastrzega również, że dowód księgowy powinien być sporządzony w języku polskim. Treść dowodu musi być pełna i zrozumiała. Dopuszczalne jest stosowanie skrótów ogólnie przyjętych. Jeżeli w dowodzie podane jest wartościowe określenie operacji gospodarczej tylko w walucie obcej, podatnik posiadający ten dowód jest obowiązany przeliczyć walutę obcą na złote, po obowiązującym w dniu dokonania operacji kursie, zgodnie z zasadami określonymi w ustawie o podatku dochodowym. Wynik przeliczenia należy zamieścić w wolnych polach dowodu lub w załączniku do dowodu sporządzonego w walucie obcej (zob. § 12 ust. 4 rozporządzenia).

Noty obciążeniowe (księgowe) nie zostały wyszczególnione w rozporządzeniu wprost jako dowody księgowe. Podstawą wpisu wydatków w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów mogą być natomiast inne dokumenty, o których mowa w § 13 pkt 5 rozporządzenia, jeżeli zawierają dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia. Jeżeli zatem nota księgowa (obciążeniowa), zawiera te dane, a podatnik nie jest w stanie uzyskać na udokumentowanie poniesionych kosztów innych dowodów (np. faktur, refaktur, itp.), to nota ta może stanowić podstawę do ujęcia kosztów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów (por. interpretację Izby Skarbowej w Katowicach z 10 lu- tego 2011 r., IBPBI/1/415- 1115/10/ZK).

Autor jest doradcą podatkowym

Zawody prawnicze
Korneluk uchyla polecenie Święczkowskiego ws. owoców zatrutego drzewa
Zdrowie
Mec. Daniłowicz: Zły stan zdrowia myśliwych nie jest przyczyną wypadków na polowaniach
Nieruchomości
Odszkodowanie dla Agnes Trawny za ziemię na Mazurach. Będzie apelacja
Sądy i trybunały
Wymiana prezesów sądów na Śląsku i w Zagłębiu. Nie wszędzie Bodnar dostał zgodę
Sądy i trybunały
Rośnie lawina skarg kasacyjnych do Naczelnego Sądu Administracyjnego