Wirtualnej waluty nie można zaliczyć do kosztów podatkowych

Przedsiębiorca, który przez internet nabywa od anonimowych osób wirtualną walutę gry i nie ma możliwości ustalenia danych swoich kontrahentów, nie może zaliczyć wydatkowanych kwot do kosztów uzyskania przychodów.

Publikacja: 23.11.2017 04:00

Wirtualnej waluty nie można zaliczyć do kosztów podatkowych

Foto: Fotolia

Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na:

- wykorzystaniu posiadanego sprzętu komputerowego w celu zdobywania przedmiotów wykorzystywanych przez graczy w różnych sieciowych grach komputerowych,

- zakupie od producenta sieciowej gry komputerowej wirtualnych dóbr w postaci tzw. waluty premium w taki sposób, że przedsiębiorca wybiera sumę „waluty premium" w grze online, którą chce nabyć, i naciska przycisk „Kup teraz" lub inny przycisk z odpowiednim napisem. W ten sposób zostaje zawarta umowa, na mocy której producent gry prześle „walutę premium" na konto użytkownika,

- zakupie w grze wirtualnych dóbr za „walutę premium" („waluta premium" nie ulega przetworzeniu),

- skupowaniu przedmiotów posiadanych przez innych graczy za wirtualną walutę gry i ich odsprzedaży za wirtualną walutę gry w stanie nieprzetworzonym,

- sprzedaży wirtualnej waluty gry lub innych przedmiotów za pośrednictwem serwisów aukcyjnych (np. Allegro) innym uczestnikom sieciowej gry komputerowej.

„Waluta premium", waluta gry oraz przedmioty, o których mowa, mają charakter wirtualny i wykorzystywane są wyłącznie w świecie gry.

Jako potwierdzenie zakupu „waluty premium" przedsiębiorca otrzymuje dokument nazwany przez producenta gry fakturą, który zawiera:

- dane producenta gry (nazwę, adres, europejski identyfikator VAT),

- datę wystawienia dokumentu,

- datę sprzedaży,

- numer dokumentu,

- dane nabywcy (przedsiębiorcy) zawierające jedynie jego login z sieciowej gry komputerowej oraz powiązany z tym loginem adres e-mail,

- wskazanie nazwy sieciowej gry komputerowej,

- opis wskazujący na nazwę „waluty premium" oraz jej ilość,

- cenę zakupu wyrażoną w złotych.

Sprzedaż wirtualnej waluty gry lub innych przedmiotów polega na transferze określonej ilości wirtualnej waluty gry lub innych przedmiotów z postaci posiadanych przez przedsiębiorcę na postacie klienta za wynagrodzeniem. Wirtualna waluta gry lub inne przedmioty są sprzedawane w stanie nieprzetworzonym i nie są zmodyfikowane w żaden sposób. Płatności realizowane są przelewem bankowym oraz za pomocą internetowych systemów płatności (PAYU, PAYPAL). Kontrahenci sprzedający przedmioty przedsiębiorcy to osoby fizyczne, nieprowadzące działalności gospodarczej, które nie wystawiają rachunku oraz nie podają swoich danych osobowych. Zwyczajem na tym rynku jest przeprowadzanie tran- sakcji anonimowo – strony występują pod pseudonimem – i nie ma możliwości ani otrzymania rachunku, ani ustalenia danych kontrahenta. Kontrahenci odnajdują się przez fora internetowe, gdzie podawany jest najczęściej tylko pseudonim kontrahenta z forum internetowego oraz jego adres e-mail. Przedsiębiorca nie ma możliwości uzyskania innych dowodów ani przymuszenia kontrahentów do wystawienia rachunku. Przedsiębiorca zamierza dokumentować nabycie towaru opisem zawierającym: ilość jednostek, opis, cenę i podpis przedsiębiorcy.

Wszystkie ww. czynności wykonywane są w ramach prowadzonej działalności gospodarczej i są sklasyfikowane pod symbolem PKWiU 47.00.89.0. – Sprzedaż detaliczna towarów, niekonsumpcyjnych, nieżywnościowych, gdzie indziej niesklasyfikowanych.

Przedsiębiorca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów metodą kasową.

W jaki sposób przedsiębiorca ma udokumentować koszt nabycia „wirtualnej waluty"? Czy może sporządzić księgowy dowód wewnętrzny? – pyta czytelnik.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o PIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o PIT.

Wydatki związane z pozyskaniem w ramach prowadzonej działalności gospodarczej określonych towarów mających być przedmiotem zbycia bezsprzecznie są związane z uzyskiwaniem przychodów z działalności gospodarczej i jednocześnie nie znajdują się w katalogu wydatków niestanowiących kosztów podatkowych. Jeżeli zatem ich zakup jest prawidłowo udokumentowany, to są (co do zasady) kosztem uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej.

Nie tylko faktury

Stosownie do § 12 ust. 3 pkt 1 rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów (dalej: rozporządzenie), podstawą zapisów w księdze są dowody księgowe, którymi są faktury, faktury VAT RR, rachunki oraz dokumenty celne, zwane dalej „fakturami", wystawione zgodnie z odrębnymi przepisami.

Podstawą zapisów w księdze są także, w myśl § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia, inne dowody, wymienione w § 13 i 14 rozporządzenia, stwierdzające fakt przeprowadzenia operacji gospodarczej zgodnie z jej rzeczywistym przebiegiem i zawierające co najmniej:

a) wiarygodne określenie wystawcy lub wskazanie stron (nazwę i adresy) uczestniczących w operacji gospodarczej, której dotyczy dowód,

b) datę wystawienia dowodu oraz datę lub okres przeprowadzenia operacji gospodarczej, której dotyczy dowód, z tym że jeżeli data operacji gospodarczej odpowiada dacie wystawienia dowodu, to wystarcza podanie jednej daty,

c) przedmiot operacji gospodarczej i jego wartość oraz ilościowe określenie, jeżeli przedmiot operacji jest wymierny w jednostkach naturalnych,

d) podpisy osób uprawnionych do prawidłowego udokumentowania operacji gospodarczych

– oznaczone numerem lub w inny sposób umożliwiający powiązanie dowodu z zapisami księgowymi dokonanymi na jego podstawie.

Zgodnie z § 13 rozporządzenia, za dowody księgowe uważa się również:

1) dzienne zestawienia dowodów (faktur dotyczących sprzedaży) sporządzone do zaksięgowania ich zbiorczym zapisem;

2) noty księgowe, sporządzone w celu skorygowania zapisu dotyczącego operacji gospodarczej, wynikającej z dowodu obcego lub własnego, otrzymane od kontrahenta podatnika lub przekazane kontrahentowi;

3) dowody przesunięć;

4) dowody opłat pocztowych i bankowych;

5) inne dowody opłat, w tym dokonywanych na podstawie książeczek opłat, oraz dokumenty zawierające dane, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia.

Sporządzone przez nabywcę

Ponadto, na udokumentowanie zapisów w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, dotyczących niektórych kosztów (wydatków) mogą być sporządzone dokumenty zaopatrzone w datę i podpisy osób, które bezpośrednio dokonały wydatków (dowody wewnętrzne), określające przy zakupie: nazwę towaru oraz ilość, cenę jednostkową i wartość, a w innych przypadkach – przedmiot operacji gospodarczych i wysokość kosztu (wydatku) (§ 14 ust. 1 rozporządzenia). Wystawienie dowodu wewnętrznego ograniczone jest jednak do enumeratywnie wskazanych wydatków >patrz ramka.

Czasem wystarczy paragon...

Zakup w jednostkach handlu detalicznego materiałów środków czystości i bhp oraz materiałów biurowych może być, z zastrzeżeniem § 12 ust. 2 pkt 4 rozporządzenia, dokumentowany paragonami zaopatrzonymi w datę i stempel (oznaczenie) jednostki wydającej paragon – określającymi ilość, cenę jednostkową oraz wartość, za jaką dokonano zakupu. Paragonami lub dowodami kasowymi mogą być także dokumentowane wydatki poniesione za granicą na zakup paliwa i olejów.

Na odwrocie paragonu podatnik musi uzupełnić jego treść, wpisując swoje nazwisko (nazwę zakładu), adres oraz rodzaj (nazwę) zakupionego towaru (§ 12 ust. 4 rozporządzenia).

...albo umowa sprzedaży

Dokumentem będącym podstawą do ujęcia operacji gospodarczych w podatkowej księdze przychodów i rozchodów powinna być (co do zasady) faktura, bądź rachunek. Jeżeli jednak zakup na potrzeby działalności gospodarczej dokonywany jest od osób fizycznych, które nie prowadzą działalności gospodarczej, to dokumentami stanowiącymi podstawę wpisu do podatkowej księgi mogą być dokumenty, o których mowa w § 13 pkt 5 rozporządzenia, tj. dokumenty zawierające dane wymienione w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia, a więc np. zawarte umowy sprzedaży.

W razie kontroli fiskusa...

W zamkniętym katalogu wydatków, których udokumentowanie może nastąpić na podstawie dowodu wewnętrznego, nie ujęto zakupu wirtualnej waluty oraz wirtualnych przedmiotów wykorzystywanych w grach (będących przedmiotem obrotu u przedsiębiorcy). Oznacza to, że zakup przez internet wirtualnej waluty oraz wirtualnych przedmiotów gier nie może zostać udokumentowany dowodem wewnętrznym. Wskazane przez przedsiębiorcę dokumenty mogą stanowić dowód w postępowaniu prowadzonym przez uprawniony organ podatkowy lub kontrolny. Nie mogą one natomiast stanowić samodzielnie dowodu pozwalającego na zaewidencjonowanie nabycia wirtualnej waluty oraz wirtualnych przedmiotów wykorzystywanych w grach w podatkowej księdze przychodów i rozchodów.

...ale nie do ewidencji

Przedsiębiorca nie może zatem udokumentować kosztu nabycia wirtualnej waluty oraz wirtualnych przedmiotów wykorzystywanych w grach dowodem wewnętrznym oraz dowodem wykonania przelewu. W konsekwencji, wydatków poniesionych na ich nabycie nie może ująć w podatkowej księdze przychodów i rozchodów jako kosztu uzyskania przychodów. Jednym z warunków zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów jest bowiem jego właściwe udokumentowanie.

Zaprezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe (interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach z 1 grudnia 2016 r., 2461-IBPB-1-1.4511.480.2016.2.BK). ?

Autor jest doradcą podatkowym

Dowody wewnętrzne wystawia się tylko w określonych przypadkach

Dowody wewnętrzne, stosownie do § 14 ust. 2 rozporządzenia, mogą dotyczyć wyłącznie:

1) zakupu, bezpośrednio od krajowego producenta lub hodowcy, produktów roślinnych i zwierzęcych, nieprzerobionych sposobem przemysłowym lub przerobionych sposobem przemysłowym, jeżeli przerób polega na kiszeniu produktów roślinnych lub przetwórstwie mleka albo na uboju zwierząt rzeźnych i obróbce poubojowej tych zwierząt;

2) zakupu od ludności, sklasyfikowanych w PKWiU, surowców roślin zielarskich i ziół dziko rosnących leśnych, jagód, owoców leśnych i grzybów leśnych (PKWiU ex 02.30.40.0);

3) wartości produktów roślinnych i zwierzęcych pochodzących z własnej uprawy lub hodowli prowadzonej przez podatnika;

4) zakupu w jednostkach handlu detalicznego materiałów pomocniczych;

5) kosztów diet i innych należności za czas podróży służbowej pracowników oraz wartości diet z tytułu podróży służbowych osób prowadzących działalność gospodarczą i osób z nimi współpracujących;

6) zakupu od ludności odpadów poużytkowych, stanowiących surowce wtórne, z wyłączeniem zakupu (skupu) metali nieżelaznych oraz przeznaczonych na złom samochodów i ich części składowych;

7) wydatków związanych z opłatami za czynsz, energię elektryczną, telefon, wodę, gaz i centralne ogrzewanie, w części przypadającej na działalność gospodarczą; podstawą do sporządzenia tego dowodu jest dokument obejmujący całość opłat na te cele;

8) opłat sądowych i notarialnych;

8a) opłaty skarbowej uiszczanej znakami tej opłaty do dnia 31 grudnia 2008 r.;

9) wydatków związanych z parkowaniem samochodu w sytuacji, gdy są one poparte dokumentami niezawierającymi danych, o których mowa w § 12 ust. 3 pkt 2 rozporządzenia. W takim przypadku podstawą wystawienia dowodu wewnętrznego jest bilet z parkometru, kupon, bilet jednorazowy załączony do sporządzonego dowodu.

Przedsiębiorca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na:

- wykorzystaniu posiadanego sprzętu komputerowego w celu zdobywania przedmiotów wykorzystywanych przez graczy w różnych sieciowych grach komputerowych,

Pozostało 98% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Subskrybuj
Prawo karne
CBA zatrzymało znanego adwokata. Za rządów PiS reprezentował Polskę
Spadki i darowizny
Poświadczenie nabycia spadku u notariusza: koszty i zalety
Podatki
Składka zdrowotna na ryczałcie bez ograniczeń. Rząd zdradza szczegóły
Ustrój i kompetencje
Kiedy można wyłączyć grunty z produkcji rolnej
Sądy i trybunały
Sejm rozpoczął prace nad reformą TK. Dwie partie chcą odrzucenia projektów