Świadczenia lombardowe w księgach rachunkowych

Przyjęcie przedmiotu zastawu wykazuje się w ewidencji pozabilansowej. Dopiero jego przejęcie w związku z niewywiązaniem się przez pożyczkobiorcę z zobowiązania skutkuje ujęciem rzeczy jako środek trwały, towar lub materiał.

Publikacja: 13.09.2017 06:30

Świadczenia lombardowe w księgach rachunkowych

Foto: Fotolia.com

Umowa lombardowa zaliczana jest do umów nienazwanych. Zawiera ona komponenty właściwe dla różnych stosunków prawnych. Jej głównymi elementami są:

- pożyczka – dochodzi bowiem do przeniesienia na pożyczkobiorcę własności określonej ilości pieniędzy oraz zobowiązania się pożyczkobiorcy do zwrotu tej samej ilości pieniędzy wraz z odsetkami) oraz

- upoważnienie pożyczkodawcy do sprzedaży rzeczy ruchomych wydanych mu (na podstawie kwitu zastawnego) jako zabezpieczenie i zaspokojenie się z uzyskanej ceny (prowadzący lombard może również zachować rzecz dla siebie) (interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 lipca 2016 r., ITPP1/4512-405/16/DM; interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 16 stycznia 2013 r., IPTPP2/443-856/ 12-6/KW).

Kolejne etapy

Świadczenia lombardowe polegają na pożyczaniu pieniędzy (udzielaniu pożyczek pieniężnych) pod zastaw ruchomości i papierów wartościowych (tzw. zastaw zwykły), w zamian za określone wynagrodzenie (prowizję, obejmującą opłaty manipulacyjne i odsetki, względnie różnicę między wartością sprzedanego lub przejętego przedmiotu zastawu, a kwotą udzielonej i niespłaconej przez biorcę pożyczki), a także sprzedaży zastawionych i nieodebranych rzeczy, które przeszły na własność prowadzącego lombard (czyli tzw. zakład zastawniczy), w konsekwencji niespłacenia długu przez pożyczkobiorcę.

Podmioty korzystające z pożyczki lombardowej mogą odzyskać przedmiot zastawu po zwrocie pożyczonej kwoty wraz z prowizją, naliczoną przez właściciela lombardu. Zabezpieczenie udzielonej przez lombard pożyczki występuje najczęściej w drodze przewłaszczenia. W przypadku braku wykonania przez pożyczkobiorcę zobowiązania w umówionym terminie, podmiot świadczący usługę lombardową staje się nieograniczonym właścicielem rzeczy, będącej przedmiotem przewłaszczenia. Przewłaszczone rzeczy najczęściej sprzedawane są w ramach prowadzonej działalności lombardowej (interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 12 lipca 2011 r., nr ILPP2/443-665/11-2/MN).

Usługi udzielania pożyczek pieniężnych, świadczone przez lombardy, zwolnione są od opodatkowania VAT (art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT).

Jak księgować

Operacje gospodarcze związane ze świadczeniem usług lombardowych wymagają ujęcia przez zakład zastawniczy w księgach rachunkowych następujących zapisów:

1. Udzielenie pożyczki w ramach świadczenia usług lombardowych

Wn „Pozostałe rozrachunki"

Ma „Kasa"

2. Przyjęcie przedmiotu zastawu od pożyczkobiorcy

Wn „Zapasy obce" (ewidencja pozabilansowa)

3. Zwrot przez pożyczkobiorcę kwoty udzielonej mu uprzednio pożyczki oraz uregulowanie przez niego opłat na rzecz właściciela lombardu

a) Zwrot kwoty udzielonej pożyczki

Wn „Kasa"

Ma „Pozostałe rozrachunki"

b) Uregulowanie opłat i odsetek

Wn „Kasa"

Ma „Sprzedaż usług"

c) Zwrot pożyczkobiorcy przedmiotu zastawu

Ma „Zapasy obce" (ewidencja pozabilansowa)

4. Brak zwrotu przez pożyczkobiorcę kwoty udzielonej mu uprzednio pożyczki

a) Wprowadzenie przedmiotu zastawu do ewidencji bilansowej, wobec braku spłaty przez pożyczkobiorcę zobowiązania

Wn „Środki trwałe" lub „Materiały" (w przypadku przyjęcia przedmiotu zastawu do użytkowania/wykorzystania we własnym zakresie) albo „Towary" (w razie przeznaczenia przedmiotu zastawu do odsprzedaży)

Ma „Pozostałe rozrachunki"

oraz równolegle

Ma „Zapasy obce" (ewidencja pozabilansowa)

b) Zbycie przedmiotu zastawu

Wn „Kasa"

Ma „Sprzedaż towarów"

Ma „Rozrachunki publicznoprawne" (VAT)

oraz równolegle (zarachowanie rozchodu zbytego przedmiotu zastawu)

Wn „Wartość sprzedanych towarów w cenach nabycia (zakupu)"

Ma „Towary.

Poza rachunkiem podatkowym

W podatku dochodowym zarówno udzielenie pożyczki, jak i jej spłata nie stanowią odpowiednio kosztu uzyskania przychodu, ani przychodu podatkowego. Tym samym, środki pieniężne przekazane/zwrócone w ramach pożyczki (a także przedmiot zabezpieczenia) nie tworzą przychodów, ani kosztów uzyskania przychodów – zarówno w momencie ich udostępnienia, jak też zwrotu. Właściciel lombardu w związku z prowadzoną działalnością dotyczącą udzielania pożyczek pod zastaw ponosi wydatki, które – z uwagi na zwrotny charakterem pożyczki – nie zostaną zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów. Wydatki w postaci przekazania kwoty pożyczki, z uwagi na niedefinitywny charakter tego rodzaju uszczuplenia majątku (kwota pożyczki podlega zwrotowi), nie są kosztem podatkowym. Jest to wyrazem obowiązującej w podatku dochodowym zasady neutralności podatkowej pożyczek. Opodatkowaniu natomiast będzie podlegało wynagrodzenie (prowizja) uzyskane z tytułu oddania do dyspozycji pożyczkobiorcy środków finansowych. ?

—Marek Barowicz

Umowa lombardowa zaliczana jest do umów nienazwanych. Zawiera ona komponenty właściwe dla różnych stosunków prawnych. Jej głównymi elementami są:

- pożyczka – dochodzi bowiem do przeniesienia na pożyczkobiorcę własności określonej ilości pieniędzy oraz zobowiązania się pożyczkobiorcy do zwrotu tej samej ilości pieniędzy wraz z odsetkami) oraz

Pozostało 91% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Edukacja i wychowanie
Afera w Collegium Humanum. Wykładowca: w Polsce nie ma drugiej takiej „drukarni”
Edukacja i wychowanie
Rozporządzenie o likwidacji zadań domowych niezgodne z Konstytucją?
Praca, Emerytury i renty
Są nowe tablice GUS o długości trwania życia. Emerytury będą niższe