- stopień ryzyka prowadzenia działalności itp.
Konieczne jest więc poszukiwanie takich punktów odniesienia, które są jak najbliższe gospodarczych realiów rynku, na którym działa podatnik przygotowujący analizę porównawczą.
Kolejnym elementem, który trzeba uwzględnić w analizie porównawczej, jest strategia gospodarcza realizowana przez porównywane podmioty. Stosowana przez podmiot strategia może mieć bowiem istotny, decydujący wpływ na ustaloną dla transakcji cenę, marżę lub zysk.
Strategia innowacyjności cechuje się zwiększonymi nakładami w zakresie badania i rozwoju, co wpływa na obniżenie marżowości. Natomiast strategia wejścia na rynek bądź strategia penetracji rynku cechują się stosowaniem cen niższych od cen oferowanych za porównywalne produkty na tym samym rynku przez inne podmioty. Podobnie w przypadku stosowania strategii wysokich cen podmiot ją stosujący oferuje ceny wyższe od przeciętnej na rynku. Nieuwzględnienie tych elementów w przypadku przygotowania analizy porównawczej może prowadzić do błędnych ustaleń.
Funkcja/aktywa/ryzyka
Analiza porównawcza musi również uwzględnić taki czynnik jak poziom angażowanych aktywów (materialnych i niematerialnych) oraz ponoszonego ryzyka gospodarczego (np. ryzyko kursu walutowego czy stóp procentowych). To pozwala na ocenę zarówno ceny, jak i marży oraz zysku realizowanego na danej transakcji (np. większy niż przeciętna na rynku stopień ryzyka branego przez konkretny podmiot na siebie może uzasadniać wyższą, odbiegającą od rynkowych standardów cenę). Jest to analiza o tyle utrudniona, że dane dostępne zazwyczaj w sprawozdaniach finansowych nie są wystarczające do jej przeprowadzenia, a ich pozyskanie w inny sposób rozciąga całą analizę w czasie.
Oczywiście powyższa lista czynników nie jest pełna i w zależności od danego rodzaju transakcji należy wziąć pod uwagę jeszcze wiele innych aspektów.
Zdaniem autora
Remigiusz Fijak, doradca podatkowy, TPA Horwath
Trzeba będzie opracować procedury aktualizacji
Podatnik będzie miał obowiązek corocznego aktualizowania dokumentacji, jeśli ta będzie dotyczyła transakcji lub innych zdarzeń, które są kontynuowane. Jeśli zatem dokumentacja obejmie jakieś zdarzenie, które będzie miało swój ciąg dalszy w kolejnym roku, to podatnik będzie musiał zadbać o przegląd dokumentacji, aby się upewnić, że wszystkie zawarte w niej informacje są poprawne. Z kolei część porównawczą dokumentacji będzie trzeba aktualizować nie rzadziej niż raz na trzy lata. Jeśli jednak warunki ekonomiczne ulegną zmianie w stopniu znacznie wpływającym na wyniki takiej analizy, to trzeba będzie to robić częściej. To na podatniku będzie w tym przypadku spoczywał obowiązek ustalenia, czy takie okoliczności się zdarzyły i czy w związku z tym ma on obowiązek przeprowadzenia wcześniejszej aktualizacji analizy porównawczej.
Konieczne będzie zatem także stworzenie procedur aktualizacji danych zawartych w dokumentacji oraz właściwej oceny istotności zmian zachodzących w obszarze objętym dokumentacją, co wymaga zarówno odpowiednio wczesnego przygotowania potrzebnych dokumentów, jak i opracowania wewnątrzfirmowych procedur.