Proces zamknięcia roku i związanego z nim przygotowania sprawozdania finansowego trwa od kilku–kilkunastu dni do maksymalnie przewidzianych prawem sześciu miesięcy. Prawdopodobnie każdemu księgowemu zdarzyło się przypomnieć sobie cytat z mickiewiczowskiej bajki „Lis i kozioł": „Już był w ogródku, już witał się z gąską", bo okazywało się, że pieczołowicie przygotowany dokument należy skorygować, ponieważ uzyskano informację, że w trakcie przygotowania sprawozdania zbankrutował główny odbiorca, że rozstrzygnęła się duża sprawa sądowa przeciwko jednostce albo że zmieniono warunki umowy kredytowej.
Wszystkie te przykłady określa się mianem zdarzeń po dniu (dacie) bilansowym. Obejmują one zarówno korzystne, jak i niekorzystne zdarzenia, które nastąpiły po dniu bilansowym, na który sporządzono sprawozdanie finansowe za dany rok obrotowy, istotnie wpływające na dane wykazane w tym sprawozdaniu, o których jednostka dowiedziała się przed dniem zatwierdzenia sprawozdania finansowego.
Data zatwierdzenia...
Dla prawidłowego zidentyfikowania, jakie zdarzenia zaliczają się do tej grupy, konieczne jest zrozumienie terminu „dzień zatwierdzenia sprawozdania finansowego". Jest nim dzień, w którym roczne sprawozdanie finansowe jednostki zatwierdził organ, który zgodnie z obowiązującymi ją przepisami prawa, statutem, umową lub na mocy prawa własności jest uprawniony do zatwierdzania sprawozdania finansowego, czyli najczęściej wspólnicy/akcjonariusze.
Przykład
Jeżeli sprawozdanie firmy A sp. z o.o. sporządzono 14 marca 2016 r., a jego zatwierdzenie przez zgromadzenie wspólników planowane jest w czerwcu 2016 r., to do zdarzeń po dacie bilansowej będą się zaliczać zdarzenia z okresu od stycznia do czerwca 2016 r. O tym, czy wymagają one reakcji ze strony spółki, decydować będzie ich charakter i to, czy mają istotny wpływ na sporządzone już sprawozdanie.
Należy też pamiętać o niuansach procesu zatwierdzania sprawozdań finansowych jednostek o różnej formie prawnej – o ile w przypadku spółek kapitałowych (S.A., z o.o.) ten proces jest jasno uregulowany przez kodeks spółek handlowych, o tyle spółki osobowe, cywilne oraz przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą nie mają takich precyzyjnych wskazówek i powinni zachować stosowną ostrożność.