- oznaczenie daty i miejsca wystawienia czeku,
- podpis wystawcy czeku.
Jeżeli czek zawiera wszystkie istotne elementy wymagane dla swojej ważności, wówczas ma on charakter czeku zupełnego. Jeżeli natomiast nie posiada niektórych wymaganych przez prawo cech (np. osobnego oznaczenia miejsca płatności, czy miejsca wystawienia), wtedy będzie czekiem niezupełnym.
Gotówkowe i rozrachunkowe
Podstawowy podział klasyfikacyjny czeków, ze względu na formę przeprowadzania rozliczeń pieniężnych, pozwala wyróżnić czeki gotówkowe i rozrachunkowe. Czek gotówkowy to dyspozycja trasanta (wystawcy czeku – dłużnika) udzielona trasatowi (bankowi) obciążenia jego rachunku bankowego kwotą, na którą czek został wystawiony oraz wypłaty tej kwoty remitentowi (okazicielowi czeku lub osobie wskazanej na czeku – wierzycielowi).
- Czek gotówkowy może być przedstawiony do zapłaty bezpośrednio u trasata lub w innym banku (po uzyskaniu przez niego od trasata środków wystarczających do zapłaty czeku). Szczegółowe warunki przedstawienia czeku gotówkowego do zapłaty w innym banku określa umowa zawarta między tym bankiem i posiadaczem czeku (art. 63b ust. 1 i 2 prawa bankowego).
- Czek rozrachunkowy stanowi natomiast dyspozycję wystawcy czeku, udzieloną trasatowi do obciążenia jego rachunku bankowego kwotą, na którą czek został wystawiony oraz uznania tą kwotą rachunku posiadacza czeku. Na wniosek wystawcy czeku, bank może potwierdzić czek rozrachunkowy, rezerwując jednocześnie na rachunku wystawcy odpowiedni fundusz na pokrycie czeku (tzw. czek potwierdzony). Bank może potwierdzić również czek niezupełny. Czek rozrachunkowy może być przedstawiony do rozliczenia ze skutkami zapłaty bezpośrednio u trasata lub w banku, w którym posiadacz czeku posiada rachunek. Uznanie rachunku posiadacza czeku sumą czekową następuje – co do zasady – po uzyskaniu przez bank posiadacza czeku od trasata środków wystarczających do zapłaty czeku. Szczegółowe warunki przedstawienia czeku do rozliczenia ze skutkami zapłaty w banku innym niż trasat określa umowa między tym bankiem i posiadaczem czeku (art. 63e ust. 1–3 prawa bankowego).
