- osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 mln euro.
Kwotę wyrażoną w euro przelicza się na walutę polską po średnim kursie ogłoszonym przez Narodowy Bank Polski, na pierwszy dzień roboczy października roku poprzedzającego rok obrotowy (art. 3 ust. 3 uor). Oznacza to, że po ogłoszeniu przez NBP średniego kursu euro na 1 października (przy założeniu, że w danym roku nie jest to dzień wolny od pracy) i obliczeniu limitu można sprawdzić, czy nastąpiło przekroczenie progu przychodów netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych lub oszacować, czy przekroczenie progu nie nastąpi do końca roku. Ponieważ z limitem określonym w uor należy porównać przychody osiągnięte za cały rok, to ostateczne ustalenie obowiązku powinno nastąpić na ostatni dzień roku obrotowego. Dla roku obrotowego zgodnego z rokiem kalendarzowym będzie to 31 grudnia.
Warto zaznaczyć, że podmioty wymienione w punkcie drugim powyżej dobrowolnie mogą zdecydować się na prowadzenie ksiąg rachunkowych na podstawie uor. Taką możliwość daje art. 2 ust 2 uor.
Zgodnie z tym przepisem osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone w uor od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2 mln euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o swojej decyzji urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym. Osoby fizyczne lub wspólnicy spółek cywilnych osób fizycznych mogą złożyć zawiadomienie na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej.
Ewidencje podatkowe
Ustawa o PIT nakłada na osoby wykonujące działalność gospodarczą obowiązek prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów zgodnie z wymogami art. 24a ustawy o PIT. Jeśli taki przedsiębiorca nie zdecyduje się na założenie ksiąg rachunkowych (lub uproszczoną ewidencję, np. ryczałt), to ustawa o PIT odsyła do odrębnych przepisów, czyli rozporządzenia ministra finansów z 26 sierpnia 2003 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, które określa sposób prowadzenia księgi, szczegółowe warunki, jakim powinna ona odpowiadać, aby stanowiła dowód pozwalający na określenie zobowiązań podatkowych, oraz zakres obowiązków związanych z jej prowadzeniem.
Pozostałe formy rozliczania i opodatkowania działalności gospodarczej (pozarolniczej) to ryczałt od przychodów ewidencjonowanych oraz karta podatkowa, regulowane przepisami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym. Określa ona szczegółowo kto przy spełnieniu jakich warunków może korzystać tych form opodatkowania oraz jakie stawki podatkowe powinien zastosować.