- rekultywacji środowiska po rozbiórce budynków (budowli).
Zgodnie z ww. standardem, umowa o usługę budowlaną to umowa zawarta między wykonawcą i zamawiającym (względnie – wykonawcą i podwykonawcą), której przedmiotem jest budowa składnika aktywów trwałych lub ich zespołu, następująca w efekcie realizacji usługi budowlanej. Składniki te są ze sobą ściśle powiązane lub wzajemnie zależne pod względem projektowym, technologicznym lub ze względu na ich funkcję użytkową, czy też ostateczne przeznaczenie lub sposób użytkowania. Umowa budowlana może być zawarta jako: pojedyncza umowa z ewentualnymi, dodatkowymi załącznikami (aneksami), grupa odrębnych umów lub umowa główna wraz z umowami dodatkowymi. Z kolei, według art. 647 kodeksu cywilnego, umowa o usługi budowlane oznacza umowę, w której wykonawca zobowiązuje się do oddania przewidzianego w umowie obiektu, wykonanego zgodnie z projektem i z zasadami wiedzy technicznej, a inwestor zobowiązuje się do dokonania wymaganych przez właściwe przepisy czynności związanych z przygotowaniem robót, w szczególności do przekazania terenu budowy i dostarczenia projektu oraz do odebrania obiektu i zapłaty umówionego wynagrodzenia. W umowie o usługi budowlane, zawartej między inwestorem, a wykonawcą, strony ustalają z kolei zakres robót, które wykonawca będzie wykonywał osobiście lub – za zgodą inwestora – przy pomocy podwykonawców. Tego rodzaju umowy mają – co do zasady – charakter długoterminowy (przekraczający sześć miesięcy). Ich realizacja i odbiór zwykle przypadają na inny okres sprawozdawczy, niż ten, w którym zainicjowano roboty budowlane. Innymi słowy, wykonanie usługi budowlanej objętej umową następuje z reguły w ciągu więcej niż jednego okresu sprawozdawczego. Stąd, może powstać kategoria usług niezakończonych w danym okresie sprawozdawczym, wymagająca odpowiedniego rozliczenia związanych z nimi przychodów i kosztów.
W jakim stopniu zrealizowano prace
Przychody z realizacji niezakończonej usługi budowlanej, objętej umową, w okresie wykonania dłuższym niż sześć miesięcy, zrealizowanej na dzień bilansowy w znacznym zakresie, powinny być ustalane, na ten dzień, proporcjonalnie do poziomu zaawansowania usługi (czyli przyrostu robót objętych umową budowlaną), pod warunkiem, że stopień ten (jak również oczekiwane całkowite koszty wykonania usługi za cały czas jej realizacji) można wiarygodnie określić. Tego typu przychody, w okresie od dnia zawarcia umowy do dnia bilansowego (ujmowane na koncie „Sprzedaż usług") – po odliczeniu przychodów, które wpłynęły na wynik finansowy w ubiegłych okresach sprawozdawczych – określa się proporcjonalnie do stopnia zaawansowania usługi budowlanej, mierzonego udziałem kosztów poniesionych od dnia zawarcia umowy do dnia ustalenia przychodu w całkowitych kosztach wykonania usługi (metoda kosztowa), liczbą przepracowanych godzin bezpośrednich wykonania usługi lub na podstawie obmiaru zrealizowanych prac.
Przychód z wykonania niezakończonej usługi budowlanej ustala się:
- w wysokości kosztów odpowiadających zrealizowanej części usługi, powiększonych o narzut zysku (jeżeli umowa zakłada ustalenie ceny za usługę budowlaną w wysokości kosztów, powiększonych o narzut zysku; ceny typu „koszt plus") lub
- proporcjonalnie do stopnia zaawansowania wykonania usługi, o ile stopień zaawansowania usługi na dzień bilansowy może zostać wiarygodnie określony (gdy umowa przewiduje ustalenie ceny za usługę budowlaną w wysokości ryczałtu; „ceny stałe").