- Osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą samodzielnie, a od marca 2017 r. jest także wspólnikiem spółki komandytowej. Spółka komandytowa prowadzi księgi rachunkowe, natomiast przedsiębiorca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Czy przy obliczaniu limitu wielkości sprzedaży obligującego go do zapro- wadzenia ksiąg rachunkowych z prowadzonej działalności gospodarczej należy uwzględniać przychody z udziału w zysku spółki komandytowej? W konsekwencji, czy w zakresie działalności indywidualnej przedsiębiorca ma obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych, nawet jeśli przychody z wykonywania tej działalności indywidualnej (bez uwzględniania przychodów z udziału w zysku spółki komandytowej) nie osiągną wartości obligującej go do założenia ksiąg rachunkowych, ale łącznie z udziałem w przychodach spółki komandytowej kwota ta zostanie przekroczona? – pyta czytelniczka.
Stosownie do art. 24a ust. 1 ustawy o PIT, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy, a także uwzględniać w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacje niezbędne do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych zgodnie z art. 22a–22o ustawy o PIT.
Próg z ustawy o rachunkowości
Limit wielkości sprzedaży, której przekroczenie w poprzednim roku obliguje do założenia ksiąg rachunkowych, jest określony w art. 24a ust. 4 ustawy o PIT.
Przepis ten stanowi, że obowiązek prowadzenia ksiąg rachunkowych dotyczy osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody, w rozumieniu art. 14 ustawy o PIT, za poprzedni rok podatkowy wyniosły w walucie polskiej co najmniej równowartość kwoty określonej w euro w przepisach o rachunkowości.
Stosownie do art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o rachunkowości, przepisy tej ustawy stosuje się obowiązkowo do osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli mają siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2 000 000 euro.