Sąd nie miał jednak wątpliwości, że art. 29 ust. 6 pkt 1 u.o.o.m. jest jasny i nie pozostawia żadnych wątpliwości interpretacyjnych. Wynika z niego, że w sytuacji, gdy wobec pracownika ochrony ziści się któraś z przesłanek w nim wskazanych, tj. albo zostanie skazany prawomocnym wyrokiem sądu za popełnienie przestępstwa umyślnego lub – jak w rozpoznawanym przypadku, wszczęto w stosunku do niego postępowanie karne o takie przestępstwo umyślne, pracownik podlega skreśleniu. - Norma ta nie pozostawia dla organów Policji żadnego luzu decyzyjnego, co oznacza, że są one związane sankcją przewidzianą przez ustawodawcę w tym przepisie. Z powyższego faktu związania organów wynika w dalszej perspektywie, że w toku postepowania nie badają one żadnych innych okoliczności, czy przesłanek, jak tylko wskazanych w tym przepisie – wyjaśnił WSA w Warszawie.
Sąd doszedł do przekonania, że organy Policji prawidłowo i zasadnie skreśliły skarżącego z listy kwalifikowanych pracowników ochrony fizycznej, gdyż w stosunku do skarżącego bezsprzecznie ziściła się jedna z przesłanek wskazana w tym przepisie, obligująca je do wydania takiej decyzji.
WSA w Warszawie przywołał uzasadnienie zmian w ustawie o ochronie osób i mienia odnoszących się do zasad wykreślenia z listy kwalifikowanych pracowników ochrony, gdzie wskazano, że: "Za przesłankę do wykreślenia uznano toczenie się przeciwko pracownikowi postępowania karnego za przestępstwo umyślne. Mimo obowiązującej zasady domniemania niewinności fakt prowadzenia postępowania karnego uniemożliwia dopuszczenie pracownika ochrony do możliwości stosowania środków przymusu bezpośredniego i broni. Wykreślenie z listy nie przekreśla możliwości zatrudnienia tej osoby jako pracownika ochrony niekwalifikowanego, tj. w obszarze ochrony, gdzie nie występuje konieczność pracy z bronią oraz bez możliwości stosowania środków przymusu bezpośredniego. Obszar ochrony osób i mienia - gdzie ustawa wymaga zatrudnienia pracowników kwalifikowanych - jest mocno ograniczony. Zdecydowana większość zadań ochrony mienia nie wymaga kwalifikacji, zatem na czas trwającego postępowania pracownik byłby "przesuwany" z obszaru kwalifikowanej ochrony na obszar, gdzie wpis na listę pracowników kwalifikowanych nie jest konieczny, co ze względu na szczególny charakter pracy jest uzasadnione."
W kwestii domniemania niewinności do czasu prawomocnego skazania, WSA stwierdził, że w niektórych – szczególnie uzasadnionych przypadkach, domniemanie to może doznać ograniczenia lub wyłączenia ze uwagi na nadrzędny, ważny interes publiczny. Jak jednak zauważono, w przypadku kwalifikowanej ochrony fizycznej, taka osoba musi mieć nieposzlakowaną opinię, a jej zachowanie musi cechować nienaganność. - Trudno sobie bowiem wyobrazić, że zawód ten wykonuje osoba postawiona w stan oskarżenia o popełnienie przestępstwa umyślnego lub też skazana za popełnienie takiego przestępstwa – napisano w uzasadnieniu.
Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z 14 października 2016 r. (sygn. akt VI SA/Wa 1705/15)