W trakcie postępowania podatkowego dotyczącego ustalenia wysokości zwrotu VAT wnioskowaliśmy o przeprowadzenie dowodu w postaci przesłuchania świadka na okoliczność wykonania lub niewykonania przez podwykonawcę usługi. Organ podatkowy lakonicznie stwierdził, że zostało to już wystarczająco udowodnione innym dowodem. Wobec takiego stwierdzenia naczelnik urzędu skarbowego wydał postanowienie o odmowie przeprowadzenia dowodu. Uważamy, że takie stanowisko organu podatkowego nie jest słuszne, jednak w postanowieniu nie ma pouczenia, czy można się w jakiś sposób odwołać od tego postanowienia. Czy na takie postanowienie służy nam zażalenie?
– pyta czytelniczka.
Prawo strony do żądania przeprowadzenia konkretnego dowodu jest związane z zasadą jej czynnego udziału w postępowaniu. Strona może bowiem oddziaływać na tok postępowania dowodowego, zarówno w postępowaniu w pierwszej, jak i w drugiej instancji. Żądanie może więc zostać zgłoszone w obydwu instancjach.
Zgodnie z art. 188 § 1 ordynacji podatkowej (dalej: o.p.) żądanie strony dotyczące przeprowadzenia dowodu należy uwzględnić, jeżeli przedmiotem dowodu są okoliczności mające znaczenie dla sprawy, chyba że okoliczności te stwierdzone są wystarczająco innym dowodem.
Stosownie do art. 122 i art. 188 § 1 o.p. obowiązek zebrania dowodów w postępowaniu podatkowym spoczywa co do zasady na organie podatkowym. W pewnych sytuacjach taki obowiązek może obciążać także stronę postępowania. Chodzi tu zwłaszcza o sytuacje, w których strona wywodzi korzystne dla siebie skutki podatkowe. W praktyce, gdy strona nie chce ponosić ciężaru dowodowego w postępowaniu podatkowym, może się narazić na niebezpieczeństwo wydania negatywnego dla niej rozstrzygnięcia, a co za tym idzie – powstania niekorzystnych skutków materialno-prawnych lub procesowych (wyrok WSA w Poznaniu z 21 marca 2013 r., I SA/Po 41/13).