Podatek od nieruchomości - ogólnodostępność infrastruktury portowej decyduje o zwolnieniu

Przesłanka ogólnodostępności infrastruktury portowej jest spełniona także w przypadku wydzierżawienia jej innemu podmiotowi. Faktyczne ograniczenia mogą wynikać jedynie z natury obiektów i ich swoistej roli.

Publikacja: 21.05.2018 05:30

Podatek od nieruchomości - ogólnodostępność infrastruktury portowej decyduje o zwolnieniu

Foto: AdobeStock

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 marca 2018 r. (II FSK 531/16).

Spółka wystąpiła o wydanie interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od nieruchomości. We wniosku wskazała, że wybudowała na terenie portu morskiego infrastrukturę związaną z portem morskim. Na postawie umowy dzierżawy oddała elementy wybudowanej infrastruktury portowej w dzierżawę. Zdaniem podatnika, wybudowane budowle należy traktować jako budowle infrastruktury portowej korzystającej ze zwolnienia przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: upol), ponieważ spełnione zostały wszystkie warunki pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, w tym: warunek ogólnodostępności, warunek świadczenia usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej, warunek umiejscowienia budowli w granicach portu i ich związek z funkcjonowaniem portu.

Organ nie zgodził się ze stanowiskiem spółki i powołując się na definicję infrastruktury portowej, wskazał, że budowle nie spełniają warunku ogólnej dostępności oraz warunku przeznaczenia ich do świadczenia usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej. Są one bowiem przeznaczone do wyłącznego korzystania przez operatora terminalu. Ponadto nie wykazano, aby obiekty budowlane były przeznaczone przez podmiot zarządzający portem do wykonywania zadań obejmujących usługi związane z korzystaniem z infrastruktury portowej.

Spółka zaskarżyła tę interpretacje do WSA w Szczecinie, który rozpoznając sprawę 18 listopada 2015 r. (I SA/Sz 973/15), przychylił się do stanowiska spółki i uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną. Organ interpretacyjny wniósł na ten wyrok skargę kasacyjną do NSA.

NSA zgodził się z rozstrzygnięciem WSA w Szczecinie i oddalił skargę kasacyjną organu. Wskazał, że jakkolwiek upol nie definiuje pojęcia 'infrastruktura portowa', to jednak znajdzie tu zastosowanie definicja określona w ustawie z 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich, a organ nie wykazał dlaczego miałoby być inaczej. Argument, że obiekty mają charakter strategiczny dla interesów państwa nie przesądza tego, że nie możemy mieć do czynienia z ogólnodostępnością, bo sama możliwość ich dzierżawy wskazuje na tę cechę. NSA powołał się również na bogate orzecznictwo wskazujące na to, że oddanie w dzierżawę nie pozbawia przesłanki realizacji przez podmiot wydzierżawiający zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 2 upol.

Justyna Gołębiowska, współpracowniczka zespołu zarządzania wiedzą podatkową firmy Deloitte

Komentarz eksperta

Adam Kałążny, starszy menedżer w Zespole ds. Podatku od Nieruchomości Deloitte

Komentowany wyrok utrwala korzystną dla podatników linię orzeczniczą pozwalającą na szersze stosowanie zwolnienia z podatku od nieruchomości niż mogłoby to wynikać z literalnego brzmienia definicji infrastruktury portowej zawartej w przepisach ustawy z 20 grudnia 1996 r. o portach i przystaniach morskich (dalej: uppm). Rozstrzygnięcie to będzie miało istotne znaczenie zarówno dla podmiotów zarządzających portami morskimi, jak i dla firm działających na terenie portu.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 upol zwolnieniu z podatku od nieruchomości podlegają budowle infrastruktury portowej i zajęte pod nie grunty, przy czym ustawa podatkowa nie zawiera definicji infrastruktury portowej. Sądy administracyjne do tej pory najczęściej wskazywały, że należy się w tym zakresie odwoływać do definicji zawartej w uppm mimo braku odesłania w przepisie upol. NSA w komentowanym wyroku zgodził się z tym stanowiskiem. Odrzucona została zatem koncepcja, zgodnie z którą pojęcie infrastruktury portowej należy interpretować według znaczenia słownikowego (w przeszłości incydentalnie pojawiała się ona w orzecznictwie, np. w wyroku WSA w Warszawie z 25 stycznia 2012 r., III SA/Wa 933/11 uchylonym przez NSA).

W myśl art. 2 pkt 4 uppm, aby dana budowla mogła być zaliczona do infrastruktury portowej:

- musi znajdować się w granicach portu lub przystani morskiej;

- powinna być przeznaczona do wykonywania przez podmiot zarządzający portem zadań, o których mowa w art. 7 ust. 1 pkt 5 uppm;

- musi być związana z funkcjonowaniem portu;

- musi być ogólnodostępna.

Od lat przedmiotem sporów pomiędzy organami podatkowymi a podatnikami było rozumienie przesłanki „ogólnodostępność", które było również przedmiotem komentowanego wyroku. Wobec braku definicji legalnej tego pojęcia, zdaniem części organów podatkowych (wyrażanym m.in. w interpretacjach indywidualnych) należy intepretować je przy wykorzystaniu definicji słownikowej jako infrastrukturę dostępną dla wszystkich, bez żadnych ograniczeń. Taka wykładnia w oczywisty sposób uniemożliwiałaby zastosowanie zwolnienia do zdecydowanej większości budowli portowych, do których dostęp, choćby ze względów bezpieczeństwa, jest ograniczony. NSA w komentowanym wyroku jednoznacznie odrzucił taką argumentację. Podkreślił, że sam fakt wydzierżawienia infrastruktury przez jej właściciela innemu podmiotowi dowodzi, iż jest ona ogólnodostępna (tj. dostępna szerszemu kręgowi podmiotów niż sam właściciel).

Wyraźne stanowisko NSA w tym zakresie będzie miało istotne znaczenie dla firm działających na terenie polskich portów morskich i dzierżawiących grunt wraz z budowlami od zarządców portów, które ponoszą ekonomiczny ciężar podatku od nieruchomości (co do zasady powiększa on płaconą właścicielowi opłatę za dzierżawę). Nie powinno teraz budzić wątpliwości, że infrastruktura znajdująca się w posiadaniu takich firm może korzystać ze zwolnienia podatkowego, jeżeli spełnia pozostałe przesłanki wskazane w art. 2 pkt 4 uppm.

NSA wskazał również, że uwzględnienie danej budowli w treści rozporządzenia ministra infrastruktury i rozwoju z 7 maja 2013 r. w sprawie określenia akwenów portowych oraz ogólnodostępnych obiektów, urządzeń i instalacji wchodzących z skład infrastruktury portowej można potraktować jako dodatkową przesłankę potwierdzającą, iż mamy do czynienia z budowlą ogólnodostępną. Uwzględnienie budowli na liście nie ma jednak charakteru konstytutywnego. Dzięki takiemu rozstrzygnięciu podatnik rozliczający podatek od nieruchomości nie będzie zależny od tempa w jakim minister aktualizuje listę ogólnodostępnych budowli zawartą w rozporządzeniu.

Tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 marca 2018 r. (II FSK 531/16).

Spółka wystąpiła o wydanie interpretacji w sprawie dotyczącej podatku od nieruchomości. We wniosku wskazała, że wybudowała na terenie portu morskiego infrastrukturę związaną z portem morskim. Na postawie umowy dzierżawy oddała elementy wybudowanej infrastruktury portowej w dzierżawę. Zdaniem podatnika, wybudowane budowle należy traktować jako budowle infrastruktury portowej korzystającej ze zwolnienia przewidzianego w art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (dalej: upol), ponieważ spełnione zostały wszystkie warunki pozwalające na skorzystanie ze zwolnienia podatkowego, w tym: warunek ogólnodostępności, warunek świadczenia usług związanych z korzystaniem z infrastruktury portowej, warunek umiejscowienia budowli w granicach portu i ich związek z funkcjonowaniem portu.

Pozostało 87% artykułu
2 / 3
artykułów
Czytaj dalej. Kup teraz
Praca, Emerytury i renty
Płaca minimalna jeszcze wyższa. Minister pracy zapowiada rewolucję
Prawo dla Ciebie
Nowe prawo dla dronów: znikają loty "rekreacyjne i sportowe"
Prawo karne
Przeszukanie u posła Mejzy. Policja znalazła nieujawniony gabinet
Sądy i trybunały
Trybunał Konstytucyjny na drodze do naprawy. Pakiet Bodnara oceniają prawnicy
Mundurowi
Kwalifikacja wojskowa 2024. Kobiety i 60-latkowie staną przed komisjami