Kwestia opodatkowania podatkiem od nieruchomości głębi dokowych wciąż powoduje spory podatników z organami podatkowymi, które uporczywie twierdzą, że głębie dokowe to budowle w świetle ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.
Organy uważają, że głębia dokowa, która powstaje w wyniku prac czerpalnych (np. pogłębiających tereny brzegowe, porty), stanowi budowlę hydrotechniczną wskazaną w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego i w związku z tym powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości stosownie do art. 1a ust. 1 pkt 2 oraz art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych. Takie podejście organów podatkowych powoduje konieczność zapłaty wysokiego podatku od nieruchomości, tj. 2 proc. wartości głębi dokowej.
Stanowisko organów podatkowych jest błędne zarówno w świetle przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jak i ustawy – Prawo budowlane, a ponadto nie uwzględnia wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 13 września 2011 r. (P33/09).
Co wynika z wyroku TK
Kwalifikując określony obiekt budowlany na podstawie ustawy o podatkach i opłatach lokalnych należy pamiętać o przytoczonym wyroku TK. Trybunał stwierdził w nim, że za budowlę w rozumieniu przepisów ustawy o podatkach i opłatach lokalnych można uznać taki obiekt budowlany, który został expressis verbis wskazany w definicji budowli z art. 3 pkt 3 ustawy – Prawo budowlane bądź w pozostałych przepisach tej ustawy lub w załączniku do niej. Obiekt ten musi przy tym stanowić całość techniczno-użytkową.
Podejmując zatem próbę kwalifikacji głębi dokowej do obiektów podlegających opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości należy przeanalizować, czy głębia dokowa jest wskazana wprost w art. 3 pkt 3 prawa budowlanego, innych przepisach tej ustawy lub załączniku do niej.