Wyrok poznańskiego sądu jest jednym z pierwszych, który zapadł po grudniowym wyroku Trybunału Konstytucyjnego dotyczącym kwalifikacji obiektów jako budynków. W wyroku z 13 grudnia 2017 r. (SK 48/15) TK potwierdził jednoznacznie, że przepisy podatku od nieruchomości należy interpretować na korzyść podatnika, bo są wadliwe i nieprecyzyjne. W przypadku, którym zajmował się TK, chodziło o definicje, które wyznaczają zakres opodatkowania. Analizowana przez TK sprawa dowiodła, że budynkiem jest obiekt, który posiada cechy wskazane w definicji. Chodzi o cztery cechy odnoszące się do konstrukcji budynku (obiekt posiada dach, ściany, fundament i jest trwale związany z gruntem). Jeśli dany obiekt spełnia te cztery cechy, to jest budynkiem. Żadne kryterium funkcjonalne, odnoszące się do czegokolwiek, czego nie ma we wskazanych czterech cechach z definicji, nie ma znaczenia. Odwoływanie się do dodatkowych, pozaustawowych kryteriów jest sprzeczne z prawem. Dlatego gminy, które do tej pory kierowały się tak wykreowaną wykładnią przepisów, a potem dodatkowo potwierdzoną przez orzecznictwo WSA i NSA, działały niezgodnie z prawem. WSA w Poznaniu w wyroku z 14 grudnia 2017 r. (I SA/Po 601/17) podtrzymał tę argumentację.
Spełnienie warunków to podstawa
W sprawie analizowanej przez WSA w Poznaniu chodziło o kwalifikację stacji transformatorowej. Powołany przez organ biegły jednoznacznie potwierdził, że obiekt stacji TRAFO spełnia wszystkie cechy budynku. Mimo to został uznany przez organy podatkowe za budowlę. Urzędnicy argumentowali, że wskazany obiekt wypełniony jest urządzeniami elektroenergetycznymi oraz jest powiązany w sposób techniczno-funkcjonalny z siecią przesyłu prądu, a więc wykracza poza ustawową definicję budynku.
Nie zgodził się z tym WSA w Poznaniu. Sąd podkreślił – mając na uwadze przytoczony wyrok TK – że jeśli mamy spełnione wszystkie przesłanki uznania obiektu za budynek, to powinien on podlegać opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości właśnie jako budynek. W tym zakresie nie można wychodzić poza przesłanki ustawowe, więc bez znaczenia pozostają funkcje obiektu oraz to, co znajduje się w jego wnętrzu.
Od wartości czy od metrażu
Kwalifikacja nieruchomości jako budynku lub budowli ma niebagatelne znaczenie dla wysokości opodatkowania. Stawka od budynków płacona jest od metrażu obiektu. Przy budowlach wynosi natomiast 2 proc. i płacona jest od wartości nieruchomości. Łatwo policzyć, że podatek od budowli będzie w zdecydowanej większości przypadków znacznie wyższy, niż podatek od tego samego obiektu kwalifikowanego jako budynek.
podstawa prawna: art. 1a ust. 1 pkt 1 i 2 oraz art. 4 ust. 1 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. DzU z 2017 r., poz. 1785 ze zm.)
