- Czy podatek od nieruchomości płacony od posiadanego gruntu przez podatnika prowadzącego księgi rachunkowe jest tzw. kosztem pośrednim czy bezpośrednim? – pyta czytelniczka.
Za koszty bezpośrednio związane z uzyskiwanym przychodem nie można uznać podatku od nieruchomości. Wydatki te nie są wprost, celowo ukierunkowane na osiągnięcie konkretnego przychodu w przyszłości, lecz wynikają ze statusu przedsiębiorcy jako właściciela nieruchomości. Jako wydatek konieczny do poniesienia w określonym czasie, wiąże się z konkretnym rokiem podatkowym. Z punktu widzenia właściciela nieruchomości gruntowej, a także z punktu widzenia prawa podatkowego jest kwestią obojętną jakie jest przeznaczenie gruntu. Obowiązek zapłaty podatku od nieruchomości wynika z samego faktu posiadania nieruchomości. Widać zatem, że podatek od nieruchomości nie jest ściśle, intencjonalnie związany z konkretnym przychodem. Podatek ten należy uiścić nawet wówczas, gdyby nie pojawił się żaden przychód.
Obowiązek zapłaty podatku od nieruchomości ciąży na przedsiębiorcy jako podatniku podatku od nieruchomości w związku z posiadaniem nieruchomości. Zapłata podatku od nieruchomości nie jest zatem elementem kosztu „wytworzenia" przedmiotów sprzedaży, a tym samym nie może być uznana za koszt bezpośrednio związany z przychodami uzyskiwanymi ze sprzedaży przedmiotowej nieruchomości. Wydatki przedsiębiorcy z tytułu podatku od nieruchomości należy zakwalifikować jako tzw. pośrednie koszty uzyskania przychodów. Są to bowiem ogólne, stałe koszty związane z prowadzeniem przez niego działalności gospodarczej.
U podatników prowadzących księgi rachunkowe koszty uzyskania przychodów bezpośrednio związane z przychodami, poniesione w latach poprzedzających rok podatkowy oraz w roku podatkowym, są potrącalne w tym roku podatkowym, w którym osiągnięte zostały odpowiadające im przychody, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 5a i 5b ustawy o PIT (art. 22 ust. 5 ustawy o PIT).
Koszty uzyskania przychodów, inne niż koszty bezpośrednio związane z przychodami, są natomiast potrącalne w dacie ich poniesienia. Jeżeli koszty te dotyczą okresu przekraczającego rok podatkowy, a nie jest możliwe określenie, jaka ich część dotyczy danego roku podatkowego, to w takim przypadku są kosztami uzyskania przychodów proporcjonalnie do długości okresu, którego dotyczą (art. 22 ust. 5c ustawy o PIT).